Terwijl hij naar beneden ging om Leo’s mannen af te leiden, leidde ik Anna naar achteren.
Een vriend bracht ons rechtstreeks naar het ziekenhuis, waar dokter Evans haar onder een valse naam opnam.
Eindelijk was ze veilig.
Gerechtigheid geschied
Dagen later, met Victoria’s documenten in handen, deden rechercheurs een inval in Leo’s bedrijf.
Hij werd gearresteerd achter zijn bureau – voor de ogen van iedereen.
Die avond, terwijl ik het nieuws op mijn telefoon keek, kwam er weer een telefoontje.
Het was van het ziekenhuis. De stress had Anna’s weeën uitgelokt.
Ik rende naar de kraamafdeling, mijn hart bonzend van angst en hoop.
Connor was er al, zijn schuldgevoel stond op zijn gezicht geschreven.
We wachtten uren.
Eindelijk kwam de dokter glimlachend naar buiten.
« Gefeliciteerd, » zei hij. « Je hebt een gezonde zoon. »
Vijf jaar later
Dat is vijf jaar geleden.
Leo zit een gevangenisstraf van zeven jaar uit voor financiële misdrijven. De aanklachten wegens mishandeling zijn opgenomen in zijn schikking.
Anna is van hem gescheiden en heeft een nieuw leven opgebouwd. Ze is nu een succesvolle kinderboekenillustrator – en een liefhebbende moeder voor mijn kleinzoon Max.
Connor, ooit afwezig, is de stabiele vader en grootvader geworden die Anna altijd nodig had.
Ons gezin is niet perfect – het is een lappendeken van littekens en genezing – maar het is echt, en het is van ons.
Soms, tijdens Max’ verjaardagsfeestjes, omringd door gelach en warmte, denk ik terug aan die koude ochtend.
Hij dacht dat hij zijn vrouw alleen maar pijn deed.
Hij had geen idee dat hij een vrouw dwarszat die twintig jaar lang mannen zoals hij had weggestuurd.
