Jullie zijn gewoon criminelen, en criminelen worden gepakt. De volgende uren waren een waas van politieverhoren, bewijsvergaring en telefoontjes. Emma bleef de hele tijd bij me, hield mijn hand vast terwijl ik mijn verklaring aflegde en naar mijn gevoel honderden vragen beantwoordde. Rechercheur Parker vertelde me dat Davids echte naam Victor Petro was en dat hij door de FBI werd gezocht in verband met minstens zes soortgelijke zaken in het hele land. De vrouwen die ik op die foto’s had gezien, waren niet zomaar slachtoffers. Ze waren allemaal dood, vermoord nadat Victor…
Hun identiteit gestolen en hun bankrekeningen leeggeroofd. Je hebt vanavond je eigen leven gered, vertelde rechercheur Parker me. Maar je hebt ons ook geholpen iemand te pakken die al meer dan tien jaar families kapotmaakt. Het proces duurde acht maanden. Victor probeerde te beweren dat hij slechts een oplichter was, geen moordenaar, maar het bewijs was overweldigend.
De FBI had lichamen gevonden in drie verschillende staten, allemaal vrouwen die onder verschillende namen met Victor getrouwd waren geweest. Het gif in dat flesje kwam overeen met de stof die in het lichaam van Jennifer Walsh werd aangetroffen toen haar lichaam uiteindelijk werd gevonden in een meer buiten Seattle. Victor werd veroordeeld tot levenslang zonder mogelijkheid tot vervroegde vrijlating.
Zes maanden na het einde van de rechtszaak verhuisde ik naar San Diego. Ik kon niet in Portland blijven. Ik kon niet in dat huis wonen waar ik had ontdekt dat mijn hele huwelijk een leugen was. Emma hielp me met inpakken en we reden samen langs de kust, stopten bij elk mooi uitzichtpunt om foto’s te maken en onszelf eraan te herinneren dat de wereld nog steeds prachtig was.
Het duurde twee jaar therapie voordat ik de hele nacht door kon slapen zonder nachtmerries. Het duurde drie jaar voordat ik weer thee kon drinken. En het duurde vier jaar voordat ik er klaar voor was om iemand anders genoeg te vertrouwen om op date te gaan. Maar ik heb het overleefd. En belangrijker nog, ik leerde dat ik sterker was dan ik ooit had gedacht.
Tegenwoordig werk ik voor de afdeling slachtofferhulp van de FBI en help ik andere vrouwen die het doelwit zijn geworden van oplichters en identiteitsdieven. Ik deel mijn verhaal op conferenties en in praatgroepen. En ik heb geholpen bij het oppakken van drie andere criminelen die Victors methoden gebruikten. Soms vragen mensen me of ik spijt heb van mijn huwelijk met Victor, of dat ik hem nooit had willen ontmoeten.
Het antwoord is ingewikkeld. Ik heb spijt van de pijn en de angst, maar ik heb er geen spijt van dat ik de persoon ben geworden die ik nu ben. Ik ben sterker, bewuster en vastberadener om anderen te helpen dan ooit tevoren. Victor had het in één ding mis. Dit verhaal was voorbij op het moment dat die handboeien dichtvielen.
Hij brengt de rest van zijn leven door in een betonnen cel, terwijl ik een vrij leven leid en andere vrouwen help hun leven weer op de rails te krijgen.
