Rohan verbleekte van afschuw. Wat mij betreft, de woede steeg op, maar er kwam geen enkele traan. Ik stond op en verklaarde:
« Vanaf dit moment ben ik niet meer je vrouw. »
Ik liep naar buiten en liet een stem achter van woede, gehuil en het geluid van een uiteenvallende familie. Dat alles werd veroorzaakt door die rode jurk.
Die regenachtige avond, toen ik mijn appartement in Andheri verliet, reed ik achterin een auto-riksja, mijn tas stevig vasthoudend als het laatste restje trots. Het rood op die foto flitste door mijn hoofd – dezelfde kleur als mijn trouwdupatta, maar nu symboliseerde het een waarschuwing.
De volgende ochtend kwam ik terug. Niet om te blijven, maar om de zaken recht te zetten.
1) Familieconfrontatie in het huis van Sharma
Mijn schoonmoeder, Sarla Devi, verzamelde ons op het terras waar papadam gewoonlijk droogde. Vandaag geen geklets. Arjun zat zwijgend, Rohan leunde tegen de balustrade en Priya draaide haar handen tot haar knokkels wit werden.
Ik legde enveloppen op tafel: de bon, de foto’s van het café, het Goa-ticket.
Ik stond tegenover Arjun:
« Spreek. In het bijzijn van je moeder, in het bijzijn van je broer. »
Arjun haalde adem:
