Arjun haalde diep adem en gaf toe: voordat hij met mij trouwde, had hij kort een relatie gehad met Priya, de dochter van de buren. Later trouwde ze met Rohan. Ik dacht dat het voorbij was, maar toen ze eenmaal mijn schoonzus was, bleven ze elkaar zien. Eerst alleen begroetingen, toen kleine gunsten, en toen geheime koffie-uitjes.
De rode jurk… was niet zomaar een cadeautje. In zijn galerij vond ik een foto van hen, een maand eerder, slenterend over een strand in Goa, toen Arjun beweerde dat hij voor « zaken » op reis was.
Rohan verbleekte van afschuw. Wat mij betreft, de woede steeg op, maar er kwam geen enkele traan. Ik stond op en verklaarde:
« Vanaf dit moment ben ik niet meer je vrouw. »
Ik liep naar buiten en liet een stem achter van woede, gehuil en het geluid van een uiteenvallende familie. Dat alles werd veroorzaakt door die rode jurk.
Die regenachtige avond, toen ik mijn appartement in Andheri verliet, reed ik achterin een auto-riksja, mijn tas stevig vasthoudend als het laatste restje trots. Het rood op die foto flitste door mijn hoofd – dezelfde kleur als mijn trouwdupatta, maar nu symboliseerde het een waarschuwing.
De volgende ochtend kwam ik terug. Niet om te blijven, maar om de zaken recht te zetten.
1) Familieconfrontatie in het huis van Sharma
Mijn schoonmoeder, Sarla Devi, verzamelde ons op het terras waar papadam gewoonlijk droogde. Vandaag geen geklets. Arjun zat zwijgend, Rohan leunde tegen de balustrade en Priya draaide haar handen tot haar knokkels wit werden.
Ik legde enveloppen op tafel: de bon, de foto’s van het café, het Goa-ticket.
Ik stond tegenover Arjun:
« Spreek. In het bijzijn van je moeder, in het bijzijn van je broer. »
Arjun haalde adem:
« Ik… had het mis. Het begon met oppervlakkige gesprekken, maar ik ging over de schreef. Ik dacht dat ik de controle had, maar dat was niet zo. »
Rohan knarste met zijn tanden:
“Broer, waren jij en zij voor het huwelijk…?”
Arjun knikte:
« Er was een vonk. We hebben er een einde aan gemaakt. Ik ging ervan uit dat die verdwenen was. »
Priya snikte:
« Het spijt me. Ik heb geprobeerd me te verzetten, maar elke ruzie met Rohan… dreef me naar hem toe. »
Sarla Devi sloeg op tafel:
« In dit huis is het beter om uit elkaar te gaan dan te leven met leugens. Vertrouwen dat eenmaal gebroken is, kan niet worden afgedwongen. »
Ik draaide mij naar Rohan:
« Wat wil je? Ik steun je. »
Rohan slikte:
