Een maand later werd Celeste Harding de stille meerderheidsaandeelhouder van Nicholas’ bedrijf. Hij had er geen idee van. Hij bleef zich voordoen als de zelfverzekerde CEO tot de dag dat er een spoedvergadering werd bijeengeroepen.
Toen Nicholas de vergaderzaal binnenkwam, verdween zijn zelfvertrouwen. Aan het hoofd van de tafel zat Celeste, kalm en beheerst.
Hij verstijfde. « Celeste? Wat doe je hier? »
Ze balde haar vuisten. « U bent te laat, meneer Price. Laten we beginnen. »
Hij keek verward om zich heen. « Wat is er aan de hand? »
« Het bedrijf, » zei ze gladjes, « is vorige maand overgenomen. Ik ben de nieuwe meerderheidsaandeelhouder. Dat betekent dat je vanaf nu aan mij rapporteert. »
Evelyn, die in de hoek zat, kreunde. « Je hebt ons voor de gek gehouden! »
Celeste keek haar in de ogen. « Nee. Ik ben gewoon gestopt met me klein te houden. »
Nicholas probeerde te lachen, maar zijn stem brak. « Je kunt niet zomaar… »
« Dat heb ik al gedaan, » onderbrak ze me. « Je hebt me altijd gezegd dat ik niets zou zijn zonder jou. Het lijkt erop dat het tegenovergestelde waar was. »
Aan het einde van de week stemde de raad van bestuur ervoor om Nicholas te ontslaan als CEO vanwege nalatig en onprofessioneel gedrag. Evelyn belde en smeekte om genade. Celeste luisterde zwijgend en zei toen: « Waardigheid is niet iets wat je anderen kunt afnemen. Het is iets wat je moet verdienen. »
Later die avond ging ze naar haar vader in zijn bibliotheek.
« Het is gebeurd, » zei ze zachtjes.
Edward glimlachte. « Je hebt ze niet vernietigd, Celeste. Je hebt ze er alleen aan herinnerd wie je bent. »
Maanden later, onder haar leiding, is het bedrijf tot bloei gekomen. Haar medewerkers bewonderen haar eerlijkheid en stille kracht. En toen journalisten haar vroegen naar haar opmerkelijke transformatie, antwoordde ze simpelweg: « Het begon allemaal op de dag dat ik afscheid nam van mensen die vriendelijkheid verwarden met zwakte. »
Aan de andere kant van de stad, in een bescheiden appartement, leefden Nicholas en Evelyn een rustig leven, geplaagd door de herinnering aan de vrouw die ze ooit hadden vernederd.
Omdat Celeste hen niet met haat versloeg. Ze versloeg hen met gratie en succes.
