En ik verstijfde.
Het was Hannah.
Ze glimlachte alsof er niets gebeurd was, liep recht op me af en gaf me een dikke envelop.
« Gefeliciteerd, Amy, » zei ze zachtjes. « Vandaag is jouw speciale dag. »
Mijn handen trilden toen ik het opende, omringd door mijn man en al onze nieuwsgierige gasten.
Er lag geen geld in.
Alleen een gevouwen A4-tje.
Eerst dacht ik dat het een excuusbrief was,
maar dat was het niet.
Het was een bankafschrift, waaruit bleek dat er diezelfde ochtend precies 8.000 dollar naar mijn rekening was overgemaakt, met de opmerking:
« Terugbetaald met rente. En jij… bent me excuses verschuldigd. – H. »
De waarheid achter het geschenk
Mijn ogen werden groot. Ik keek nog eens – het geld kwam niet van Hannah.
Het kwam van Ryan Carter. Van mijn man.
Ik voelde een samentrekking op mijn borst.
Ik draaide me naar Ryan en fluisterde: « Waarom? Ken je haar? »
Zijn gezicht werd bleek. Hij aarzelde voordat hij antwoordde.
« Hannah en ik hadden een relatie, » zei hij zachtjes. « Dat was voordat ik jou ontmoette. Ik had geen idee dat ze je vriendin was. We zijn al lang geleden uit elkaar… Ik had niet gedacht dat ze ooit nog zou opduiken. »
Ik deed een stap achteruit, verbijsterd. Het gelach en de muziek om ons heen voelden afstandelijk en wazig, alsof ik naar de bruiloft van iemand anders zat te kijken.