“Nou, dat verandert de zaak, nietwaar?”
Mijn grootmoeder liet mij niets na als erfenis totdat ik haar geheime plan ontdekte – Verhaal van de dag
“Felicity,” zei ik, terwijl ik probeerde mijn stem rustig te houden, “het huis is weg, maar de boerderij… die is er nog steeds.”
Ze sloeg haar armen over elkaar en glimlachte.
“En dat is precies waarom het tijd is om te verkopen. Kijk om je heen, Diana. Deze plek is een ramp. Het is het niet waard.”
Alleen ter illustratie | Bron: Midjourney
Ik schudde mijn hoofd en hield mijn handen gebald. “Je begrijpt het niet. Het is meer dan alleen land.”
« Voor jou misschien, » zei ze koud.
“Maar hoe zit het met de rest van ons? Het is een financieel dieptepunt. Wanneer bent u van plan te vertrekken?”
“Ik ga niet weg,” antwoordde ik. “Dit is mijn thuis.”
Felicity rolde met haar ogen.
“Wees redelijk. Je bent je baan kwijt. Jij woont in een schuur, Diana. Een schuur.”
Alleen ter illustratie | Bron: Midjourney
« Ik kom er wel uit », hield ik vol, met opeengeklemde kaken.
Ze keek mij met een medelijdende blik aan.
“Je bent koppig. Er is hier niets meer over. Accepteer het en ga verder.”
Toen draaide ze zich om en liep weg. Ik bleef daar staan, verbijsterd en woedend. Met trillende handen pakte ik mijn telefoon en draaide het nummer van mijn baas. De lijn ging meerdere keren over voordat hij opnam.
« Diana, je bent te laat voor je terugkomst, » zei hij zonder inleiding.
Alleen ter illustratie | Bron: Midjourney
« Ik heb meer tijd nodig », zei ik botweg. “Er was brand. Het huis is verdwenen.”
Er viel een stilte. “Dat spijt me, maar we hebben je uiterlijk maandag terug nodig.”
« Maandag ? » Ik stikte. “Dat is… ik kan dan niet terug zijn.”
