Felicity gaf mij met een grijns de sleutels. Ze wilde de verantwoordelijkheden graag achter zich laten.
Mijn grootmoeder liet mij niets na als erfenis totdat ik haar geheime plan ontdekte – Verhaal van de dag
Alleen ter illustratie | Bron: Midterm
***
Dagen op de boerderij waren een hectische bezigheid. Elke ochtend sleepte ik mezelf voor dag en dauw uit bed, kreunend bij de gedachte aan de taken die op me wachtten.
Terwijl ik de koeien voerde, vroeg ik me af: « Hoe deed oma dat? »
“Hallo, Daisy,” zei ik tegen de koe die het dichtst bij me stond en aaide haar achter haar oren. “Klaar voor ontbijt?”
Ze gaf me een kleine kopstoot.
“Jij bent de enige die naar mij luistert, weet je dat?”
Alleen ter illustratie | Bron: Midjourney
Het was een kleine troost in de eindeloze cyclus van werk, maar het zorgde ervoor dat ik door kon blijven gaan. Ik haastte me om de kippen te voeren en te controleren of de geiten zich thuis voelden. Als ik een taak had afgerond, dacht ik alweer aan de volgende.
Toen ik eindelijk het hek had gerepareerd, hoorde ik meneer Harris aankomen.
“Nog steeds hulp nodig?”
“Meneer Harris, u hebt mijn leven gered. Ik denk dat dit hek een probleem voor mij is.”
Hij grinnikte terwijl hij zijn gereedschapskist neerzette.
Alleen ter illustratie | Bron: Midjourney
“Nee hoor, ze heeft gewoon een stevige hand nodig. « Je moet hem laten zien wie de baas is. »
Hij begon met het hekwerk en liet me zien hoe ik de palen kon verstevigen.
“Je grootmoeder zei altijd: ‘Een goed hek maakt een gelukkige boerderij.’”
« Ze heeft me nooit verteld dat ik er gek van zou worden, » mompelde ik terwijl ik het zweet van mijn voorhoofd veegde.
Hij lachte. « Ze wilde je niet bang maken. Maar het gaat goed met je, Diana. Maak je zorgen, en dat is de helft van de strijd.”
“De helft van de strijd? Wat is de andere helft?” Ik vroeg het, oprecht nieuwsgierig.
Alleen ter illustratie | Bron: Midjourney
Hij keek mij nadenkend aan.
