Opa hield zijn koffer vast, stijf van schuldgevoel.
« Kom op, » zei ik zachtjes. « Laten we een milkshake nemen voordat we naar huis gaan. »
Zijn gezicht verzachtte. « Je hield altijd al van die chocolade. »
Het opbouwen van de zaak
Die avond belde ik mijn vriend, een advocaat, van de universiteit. Scherp als een mes.
Ik legde alles uit: de factuur, de beelden, het achterlaten.
« Stuur me alles, » zei hij. « We zullen het goed documenteren. »
De volgende ochtend had ik alles:
De volledige gespecificeerde rekening, gekoppeld aan de kamer van elke neef.
Beveiligingsbeelden tonen hoe ze uitchecken en opa achterlaten.
Personeelsverklaringen bevestigen dat hij verantwoordelijk is.
We schreven brieven. Beleefd, maar vastberaden.
U bent verantwoordelijk voor de onderstaande kosten. De betaling dient binnen 14 dagen te worden voldaan. Indien dit niet gebeurt, zal ik een schadevergoeding eisen bij de kantonrechter voor fraude en financieel misbruik van een senior.
Elke brief bevatte een gemarkeerde kopie van hun uitgaven.
