Alleen ter illustratie
Toen ik Lily alleen op een bankje zag zitten, met haar teddybeer stevig tegen haar borst gedrukt, keek ze me met grote, vermoeide ogen aan en fluisterde: « Mam, kunnen we nu naar huis? »
Toen kwam Leo’s bruid met een strakke glimlach op haar gezicht en vroeg of Lily nog even kon blijven om « nog een laatste familiefoto » te maken.
Maar voordat ik kon spreken, kwam de bruidsmeisje – haar vriendin – binnen, haar stem doorspekt van afkeer.
« Het was allemaal voor de show. Ze waren van plan Lily op de trouwfoto’s te gebruiken, om het te laten lijken op een sprookjesachtig, lappendeken-gezin. Vorige week wist ze nog niet eens hoe ze heette. »
Geschokte gasten keken toe hoe ik Lily in mijn armen nam en zonder een woord te zeggen vertrok.
Alleen ter illustratie:
ik was daar niet om te discussiëren.
Ik was daar om mijn dochter te beschermen. De volgende ochtend waren hun berichten verdwenen.
Hetzelfde gold voor het aantal likes en het aantal vrienden dat hen volgde.
Maar de afbeelding van Leo op sociale media interesseerde mij niet.
Ik gaf om het hart van mijn dochter, haar vertrouwen en haar veiligheid.
Leo gebruikte Lily om zijn trouwalbum te versieren, maar dit onthulde wie hij nog steeds is.
Als hij niet leert wat vaderschap echt betekent, zal dit zijn laatste kans zijn om dicht bij haar te komen.
