Tot onze spijt moeten we u mededelen dat Alina, uw biologische moeder, vorige maand is overleden.
Een vrouw haalt een brief uit een envelop | Bron: Pexels
Een vrouw haalt een brief uit een envelop | Bron: Pexels
Ze wilde je laten weten dat ze heel trots op je was. Ze volgde je vorderingen van een afstandje via het bureau, maar wilde zich nooit met je leven bemoeien. Alina had er spijt van dat ze je nooit persoonlijk had leren kennen.
Toen ze hoorde dat ze kanker had, benoemde ze jou als enige begunstigde in haar testament…
Een brief op een tafel | Bron: Pexels
Een brief op een tafel | Bron: Pexels
In de brief stond vervolgens mijn erfenis vermeld: Alina’s huis, de opbrengst van een levensverzekering en wat spaargeld. Totale waarde: $ 187.000.
Ik belde mijn ouders en zei dat we moesten praten.
Die avond zaten we aan dezelfde eikenhouten tafel waar we altijd aan zaten. Moeders lasagne stoomde in het midden en vulde de lucht met knoflook en oregano.
Gebakken lasagne | Bron: Pexels
Gebakken lasagne | Bron: Pexels
« Ze heeft alles voor mij achtergelaten, » zei ik, terwijl ik de pasta op mijn bord heen en weer schoof.
Vorken kletterden tegen borden. Papa schraapte zijn keel, zoals hij altijd deed als er ongemakkelijke onderwerpen ter sprake kwamen.
Mama knipperde met haar ogen en zei: « Wauw. »
Ik wachtte op de rest. Gefeliciteerd, misschien. Nieuwsgierigheid naar wie deze vrouw was, of vreugde bij de gedachte dat iemand die mij het leven gaf, zich mij herinnerde.
Een vrouw aan een tafel | Bron: Midjourney
Een vrouw zit aan een tafel | Bron: Midjourney
Maar wat ik hoorde was een zware stilte.
« En wat ga je ermee doen? », vroeg papa uiteindelijk.
« Dat weet ik nog niet, » antwoordde ik. « Misschien reizen. Misschien dat bedrijf beginnen waar ik het over had. »
