Hij was mijn beste vriend sinds mijn studententijd. Hij was mijn getuige, mijn vismaatje en “oom Adam” van mijn dochter.
“Hé man. Wauw, ik wist niet eens dat je thuis was. Wat een verrassing!”
‘Danny?!’ zei ze. ‘Wat ben je aan het doen?!’
Met een glimlach deed ik de deur verder open.
“Kom binnen, maat! Mijn beste vriend! We stonden op het punt te gaan eten.”
Zijn gezichtsuitdrukking was uitgeput. Jess zag eruit alsof ze elk moment in elkaar kon zakken. Ik stapte opzij en gebaarde naar de tafel, net als een spelshowpresentator.
“Het eten is warm. Ik wil niet dat het afkoelt.”
Ze volgden me naar binnen.
‘Ik zei toch dat het leuk zou zijn!’ mompelde ze, terwijl ze aardappelen op haar bord schepte alsof het Kerstmis was.
Adam ging stijfjes zitten, zichtbaar doorweekt van het zweet. Jess vermeed mijn blik toen ze ook ging zitten.
‘Nou,’ begon ik, terwijl ik tegenover hem ging zitten. ‘Lang geleden. Ben je druk geweest?’
‘Ja,’ zei hij. ‘Het werk was ontzettend stressvol.’
‘Zeker. Maar je hebt toch geen tijd om even langs te komen?’
‘Wat betekent dat?’ vroeg Adam.
“Oh, niets bijzonders. Ik hoorde alleen dat je hier was. Je had chocolaatjes meegenomen. We zijn samen uit eten geweest. We hebben tijd samen doorgebracht.”
Jess sprong er te snel in.
“Hij is maar één of twee keer langs geweest. Lily is dol op bezoek. Je weet hoe ze is.”
‘Maar één of twee keer?’ vroeg ik.
‘Misschien wel drie keer,’ riep hij uit. ‘Het was geen groot probleem.’
“Jazeker. Niets bijzonders. Gewoon een man die zijn dochter bezoekt.”
De spanning was om te snijden. Jess’ vork bleef halverwege haar mond steken. Adam zette zijn wijnglas met trillende hand neer.
‘W-Waar heb je het over?’ mompelde Jess.
Ik draaide me naar Lily om.
“Hé schat, wie is Adam?”
Ze zei het.
“Hij is mijn echte vader!”
Ze nodigde haar ‘echte vader’ uit voor het vaderdagdiner.
Mijn voet gleed van het rempedaal! We kwamen abrupt tot stilstand.
‘Je…echte vader?’ vroeg ik.
Ze beefde, haar krullen veerden op en neer.
‘Ja! Hij komt als je aan het werk bent,’ zei ze.
Ik had moeite om te begrijpen wat ze zei, en tegelijkertijd zat ik in een ontkenningsfase. Ik draaide me om, keek haar aan en antwoordde: ‘Misschien heb je iets verkeerd begrepen, lieverd.’
‘Eh, eh,’ zei ze.
“Hij komt heel vaak langs en brengt me leuke dingen mee, zoals chocolade, en we houden theekransjes. Mama kookt soms voor hem, en je kent hem wel. Hij heeft me verteld dat hij mijn echte vader is.”
