Waarom word je wakker met die gele korst in je ogen?
We hebben het allemaal wel eens meegemaakt: wakker worden met een plakkerige, gelige substantie in onze ooghoeken. De meesten van ons worden in de volksmond ‘slaap’ genoemd, maar in de geneeskunde noemen we het meestal oogafscheiding . Hoewel er ook onschuldige afscheidingen zijn (wij hebben er ook last van), is de waarheid erachter zowel intrigerend als een beetje verontrustend.
Volgens neurowetenschapper Dr. Andrew Huberman is deze korstachtige substantie eigenlijk een mengsel van slijm, natuurlijke oliën, dode cellen en… wacht eens even… dode bacteriën. Klopt. Dat gele slijm? Het zijn de eerste dagen van de dag waarop beide immuunsysteemsystemen gelijktijdig worden gebruikt.
Was het voorbij, wat betekende het?
Overdag is knipperen als een ruitenwisser: het reinigt en smeert constant alles. Wanneer we het volgende moment na de nacht zien, horen we het en wachten we af. Zonder deze standaard spoelingen hopen alle afzettingen die de ogen overdag filteren – stof, pollen, bacteriën – zich op.
‘s Nachts wordt je immuunsysteem geactiveerd. Het is mogelijk om de bacteriën en omgevingsstimuli te gebruiken als ze al in gebruik zijn. De episode? Dode witte bloedcellen, bacteriën en ander afval hopen zich op en vormen de gele korst. Dr. Huberman beschrijft het als een « oorlogsslachtoffer »: je immuunsysteem houdt de wacht terwijl je slaapt.
