« Ik was ongeveer 12 jaar oud en zag een grijze vlek in mijn linkeroog, dus ging ik naar de oogarts. Het bleek retinoblastoom te zijn. Kort daarna, ongeveer een week geleden, werd mijn oog verwijderd en begon ik met chemotherapie. Nu heb ik een glazen oog dat ik elke twee jaar moet laten transplanteren tot ik 16 ben. »
Extra element
Ik speelde in de drumband op de middelbare school en we prikten elkaar met drumsticks. Een jongen was heel goed in mijn schouderblad, en daardoor ontstond een geïrriteerde knobbel. De dokter vertelde ons dat de knobbel niet vanzelf zou verdwijnen en verwijderd moest worden. Tijdens de biopsie liet mijn moeder me een andere knobbel op mijn rug zien en vroeg de chirurg of dat hetzelfde was. Hij zei nee en dat alles in orde was. Mijn moeder stond erop en vroeg hem om de knobbel te verwijderen voor het geval we niet terug hoefden te komen, en dat deed hij. Tijdens de tweede biopsie kreeg ik een infectie en moest ik antibiotica slikken, wat toen nog ongehoord was. De antibiotica die ik voorgeschreven had gekregen, waar ik allergisch voor was, werkten niet goed. Ik werd gebeld om de uitslag te bespreken, wat toevallig mijn veertiende verjaardag was. De chirurg keek me niet eens aan en zei niet ‘Gefeliciteerd’, maar las alleen de uitslag voor en verontschuldigde zich voordat hij wegging. Het was een kwaadaardig melanoom in stadium vier.
Diarree en uitdroging
» Mijn grootmoeder. Ze had erg dunne ontlasting, waardoor ze uitgedroogd raakte. Haar elektrolytenwaarden waren ver boven normaal. Later ontdekte ze dat ze een kankergezwel op haar eierstokken had. Ze ontdekten het op tijd, en ze onderging een operatie en chemotherapie. Nu is alles goed . »
Kniepijn
Ik had als kind leukemie. Toen ik ongeveer 10 was, begonnen mijn knieën steeds meer pijn te doen, tot het punt dat ik mank liep. Ik kon ook niet meer ademhalen. Ik herinner me dat de dame in de schoolkantine me uitschold omdat ik de trap opliep, omdat ik « traag » was, en ik wist niet wat ik tegen haar moest zeggen, want ik kon niet sneller. Ik ben een keer naar de dokter geweest en hij vertelde me dat ik mijn knieën had verstuikt (ik voetbalde, dus het was niet onmogelijk). Maar er verbeterde niets. Dus ging ik terug en ze besloten om voor de zekerheid wat bloedonderzoek te doen. Gelukkig deden ze dat, want het bleek dat mijn rode bloedcellen een derde lager waren dan ze zouden moeten zijn, waardoor ik niet kon genezen en ik nooit genoeg zuurstof kreeg.
Repressieve mammografie
Ik kreeg de diagnose op 43-jarige leeftijd. Twee jaar lang stond mijn gynaecoloog erop dat ik een mammografie zou laten maken, omdat ik bijna 40 was. Ik heb erg kleine borsten, dus ik vond het pure tijdverspilling. In februari 2013 beloofde ik mijn arts dat ik vóór mijn volgende jaarlijkse controle een mammografie zou laten maken. Ik kreeg de diagnose in februari 2014. Borstkanker in stadium 2. Er waren absoluut geen symptomen of aanwijzingen. Geen familiegeschiedenis. Tot de biopsieresultaten binnenkwamen, beschouwde ik het als pure tijd- en geldverspilling. De resultaten waren positief. – @Austnrock
» Aanvallen. Ik had ‘s nachts aanvallen. Er was geen voorgeschiedenis van aanvallen in mijn familie. Ik heb een scan van mijn hoofd laten maken en ze vonden wat ze dachten dat een goedaardige tumor was. Anaplastisch astrocytoom, gediagnosticeerd twee maanden voor mijn 22e verjaardag.
Brandend gevoel
« Ik moet dinsdag op controle. Borstkanker komt in mijn familie voor (de moeder van mijn vader had het ook). Ongeveer tweeënhalve week geleden voelde ik een branderig gevoel onder mijn borst. Vorige week merkte ik ook een klein, hard bultje (ongeveer zo groot als mijn duim)… en andere ongemakken.
Mijn vader ging naar de spoedeisende hulp nadat er ‘s nachts een grote knobbel in zijn nek was ontstaan. Hij kreeg medicijnen voorgeschreven voor een ernstige huiduitslag, maar hij kwam terug toen niets hielp. Iedereen, zelfs de artsen, dachten dat het een allergische reactie of een soort huiduitslag was, maar na onderzoek naar andere oorzaken ontdekten ze dat hij de ziekte van Hodgkin had en een vijftien centimeter grote knobbel in zijn borst. Het is meer dan een jaar geleden dat hij klaar was met de behandeling en de kanker vertoont geen tekenen van terugkeer.
Dubbelzien
« Ik heb een goedaardige hersentumor, die werd vastgesteld vanwege dubbelzien en hevige hoofdpijn. Ik heb ook al lange tijd last van lichte trillingen in mijn handen. Elf jaar geleden heb ik radiotherapie ondergaan en nu is bij mij de diagnose parotiskanker in de lage graad gesteld, een tumor in mijn nek. Binnenkort krijg ik radiotherapie. »
Droge huidplek
» Er bleef droge huid op mijn voorhoofd ontstaan, waardoor het ging bloeden. Ik dacht dat het kwam doordat ik er maar niet aan kon stoppen. Ik heb het vijf jaar lang genegeerd omdat 1) ik bang ben voor artsen en 2) ik ongelooflijk dom ben. Ik besloot de medicatie 10 dagen te laten staan en het te laten genezen. Dat gebeurde niet. Uiteindelijk was ik het zat om me zorgen te maken dat het basaalcelcarcinoom was en ging ik naar de dokter om een diagnose te krijgen. Basaalcelcarcinoom. Het was makkelijk te behandelen, maar wees niet zoals ik.
