Ze dacht terug aan de bittere tranen van haar moeder toen de dokter aankondigde dat haar vader er niet meer was. Ze herinnerde zich dat ze hem een laatste kus gaf en dacht: « Hoe kan iemand die zoveel licht en vreugde bracht in een oogwenk zo koud en levenloos worden? »
Alice had nog veel te doen, en Lawrences kantoor was wel de laatste plek waar ze wilde zijn. Ze had nog zoveel vragen. Ze was blij dat haar grootvader in vrede was, maar dat maakte de pijn er niet draaglijker op.
« Zoiets? Je bent klaar met pinda’s, zus. Ik mis al die jaren met opa. »
« Alice, heb je begrepen wat ik net zei? » vroeg Lawrence terwijl iedereen naar haar keek.
« Eh… Wat? » vroeg Alice, terwijl ze probeerde zichzelf bij elkaar te rapen en terug te keren naar de realiteit.
Alleen ter illustratie. | Bron: Getty Images
« Ik zei dat het huis naar je broers zou gaan. Bill heeft je de schuur nagelaten waarop zijn huis stond. Het huis zelf is in beslag genomen, zoals je weet. Maar je grootvader heeft het van de nalatenschap weten te scheiden, dus je hebt er zelfs na de executie nog toegang toe, » legt Lawrence uit.
« Wauw! Mooie schuur, » zei Jake spottend, en Ashton barstte in lachen uit.
« Ik raad je ten zeerste aan om te proberen te redden wat je kunt. Het zal niet veel zijn, maar als je tenminste een overeenkomst kunt bereiken met de nieuwe eigenaren van het land, weet ik zeker dat er iets uit voortkomt, » zei Lawrence meelevend.
« Zoiets? Je bent klaar met pinda’s, zus. Ik mis al die jaren bij opa, » zei Ashton voordat hij en Jake weer in lachen uitbarstten.
Alice kon haar tranen niet bedwingen. Ze pakte haar spullen en rende naar buiten.
Alleen ter illustratie. | Bron: Getty Images
« Kom op, Alice. We wilden gewoon lachen, » riep Jake toen Alice wegging.
Alice kon het niet schelen wat Bill kreeg. Wat haar echt raakte, was het feit dat ze begon te twijfelen aan haar relatie met haar grootvader. Haar broers brachten nauwelijks tijd met hem door en hielden niet zoveel van hem als zij.
Alice’ grootvader wist ook hoe financieel krap ze zat vergeleken met haar broers. Ze hoopte dat hij er ook rekening mee zou houden. Als Alice het huis erfde, had ze tenminste een plek om te wonen en hoefde ze geen huur te betalen.
Het huis was niet in goede staat. Het was oud en vervallen. Maar als Jake en Ashton hard werkten, konden ze veel verdienen. Alicia daarentegen hoefde zich nergens zorgen over te maken.
Alleen ter illustratie. | Bron: Getty Images
Hoewel ze een beetje beledigd was dat ze bijna niets kreeg, ondanks het feit dat zij de enige was die echt van haar grootvader hield, probeerde ze het haar niet te laten deren.
« Dus, wat zeg je ervan? Mag ik nog even thuisblijven? Het is tijd om mijn situatie op orde te krijgen. »
Ze had nog zoveel herinneringen om met haar grootvader te delen, en ze kon die niet door materiële bezittingen laten uitwissen. Haar grootvader had Alice immers laten zien dat hij van haar hield toen ze nog leefde; dat was genoeg.
Alicja was een hardwerkende en vastberaden vrouw. Haar financiële problemen waren het gevolg van het faillissement van haar bedrijf, veroorzaakt door factoren buiten haar macht. Ze werkte onvermoeibaar om er weer bovenop te komen, maar al haar inspanningen waren tevergeefs.
Alleen ter illustratie. | Bron: Getty Images
Ze besloot contact op te nemen met haar broers. Misschien zouden ze haar thuis laten blijven tot ze hersteld was. Zo kon ze geld besparen op de huur en proberen de boel weer op orde te krijgen. Dus ging ze lunchen met Jake en Ashton, maar het ging niet zoals ze had verwacht.
« Dus, wat zeg je ervan? Mag ik nog even thuisblijven? Tijd om mijn situatie uit te leggen, » vraagt Alice, terwijl ze tegenover haar broers in het restaurant zit.
« Ik weet het niet, Alice. Je vraagt waarschijnlijk veel, » zei Jake.
Jake: « Ja hoor. Misschien kunnen we in de schuur slapen tot je er bent? » zei Ashton, terwijl hij zijn broer met een speels lachje in de handen sloeg.
Alleen ter illustratie. | Bron: Getty Images
« Dit is geen grap, jongens. Alsjeblieft, ik heb echt jullie hulp nodig. Alsjeblieft! » smeekte Alice.
« Oké, oké. Geen geintjes meer. Dit is wat je kunt doen. We laten je daar blijven. Je hoeft alleen de huur te betalen, » zei Ashton, zonder te bewegen.
« Huur betalen? Wat heeft het voor zin om hierheen te verhuizen als ik huur moet betalen? », vroeg Alice.
« Ik bedoel, we kunnen proberen je een kleine familiekorting te geven, » zei Jake.
« Dat is een goede kans, zus, » voegde Ashton toe.
« Bedankt, jongens. Ze zijn familie! » zei Alice, terwijl ze opstond en vertrok.
« Het is dat, of de schuur, Alice, » riep Jake lachend, en hij en Ashton feliciteerden elkaar opnieuw.
Alleen ter illustratie. | Bron: Getty Images
Alice besefte dat ze nu echt alleen was. Ze was het zat om steeds maar aan haar financiële problemen te denken. Ze had een pauze nodig. Ze moest ontsnappen, al was het maar voor even.
Alice besloot de schuur te bezoeken. Het was al een tijdje geleden dat ze er was geweest. Zij en haar grootvader brachten er veel tijd door.
Terwijl ze over de oude boerenweg liep, keek Alice uit over de uitgestrekte, lege weilanden en vroeg zich af hoe alles zo snel had kunnen veranderen. Ooit was dit een levendige, weelderige, groene boerderij vol gewassen. Nu was het, net als haar grootvader, dood en verdwenen.
Alice stopte voor de schuur en ging naar binnen. Hij was in zeer slechte staat. Toen herinnerde ze zich dat de boerderij van haar grootvader nog steeds in bedrijf was.
Alleen ter illustratie. | Bron: Getty Images
Ze speelde verstoppertje met opa in de schuur, wat de werknemers stoorde. Maar ze konden nooit klagen, want opa was de baas.
Alice lachte, keek om zich heen en de herinneringen kwamen boven. Toen begreep ze het. Haar grootvader had haar zoveel meer nagelaten dan ze ooit had gewild. Alle herinneringen, lessen, tijd en liefde die hij met haar deelde, waren belangrijker dan alle materiële bezittingen die hij haar had kunnen geven.
Alice besefte dat het de herinneringen in de schuur waren die haar zo dierbaar maakten. Toen ze omhoog keek naar de hooizolder, zag ze een van opa’s favoriete schuilplaatsen. Ze besloot naar boven te gaan om hem nog een laatste keer te zoeken.
Alice wist dat ze een beetje dom was, maar ze voelde zich goed. Toen ze de ladder beklom, begon hij te breken, waardoor hij op de grond viel en een deel van de schuur meenam.
Alleen ter illustratie. | Bron: Getty Images
Alice was licht geschokt, maar ongedeerd. Ze herinnerde zich dat er iets uit de schuilplaats van haar grootvader was gevallen toen de hooizolder instortte. Dus begon ze in het puin naar het voorwerp te zoeken. Onderweg kwam ze een zwarte tas tegen.
Alice opende het en was verbijsterd door wat erin zat. Er zat een stapel bankbiljetten en één biljet in. Ze zei:
« Mijn lieve, lieve Alice. Als je dit leest, heb je me gevonden. Ik was nooit goed in verstoppertje. »
Ik heb je deze schuur nagelaten zodat je mijn falende bedrijf nieuw leven kon inblazen. In tegenstelling tot je broers weet ik dat je heel veel van deze boerderij en van mij houdt. Het is jouw thuis. Het geld dat ik in de loop der jaren heb gespaard, zou je moeten helpen hem te herbouwen. Ik weet dat je het kunt.
Ik houd van jou
