Longkanker wordt traditioneel geassocieerd met roken. De laatste decennia is het aantal gevallen onder mensen die nooit gerookt hebben echter dramatisch toegenomen. Dit fenomeen heeft onderzoekers ertoe aangezet om andere risicofactoren te onderzoeken, zoals milieuvervuiling, blootstelling aan chemicaliën en genetische aanleg, die de ontwikkeling van de ziekte kunnen beïnvloeden.
In 2017 werden bijna 1,57 miljoen nieuwe gevallen gemeld bij mannen en meer dan 900.000 bij vrouwen, wat de wereldwijde omvang van het probleem onderstreept. Deze bevindingen benadrukken de noodzaak om inzicht te krijgen in de talrijke factoren die kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van longkanker bij mensen zonder rookgeschiedenis, waaronder milieuvervuiling, genetische aanleg en leefstijlfactoren.
Definitie en omvang van het probleem
Longkanker wordt gedefinieerd als de ongecontroleerde proliferatie van cellen in het longweefsel, waardoor de ademhalingsfunctie wordt aangetast. Tabak blijft de grootste risicofactor, maar 10 tot 20% van de bevestigde gevallen komt voor bij mensen die nooit hebben gerookt. Volgens de bovengenoemde studie is adenocarcinoom het meest voorkomende subtype, met name bij vrouwen (59,7% van de vrouwelijke gevallen), terwijl het bij mannen 45,6% van de gevallen uitmaakt.
Luchtvervuiling en milieuproblemen
Luchtvervuiling is een van de belangrijkste oorzaken van longkanker bij niet-rokers. In steden of gebieden met veel industriële activiteit overschrijden de PM2,5- en PM10-concentraties regelmatig de toegestane waarden, waardoor het risico op chronische ontstekingen en kwaadaardige mutaties in longcellen toeneemt. Wereldwijde analyse toont aan dat Oost-Azië en Noord-Afrika de hoogste incidentiecijfers hebben voor verschillende subtypes.
