Linda kon haar tranen niet bedwingen en rende huilend weg.
Linda dziedziczy staart zegary po babci, een jej chciwy snotaap dostaje dom. De prijs bedraagt 200.000 dollar
Ondertussen fronste Brian. « Niet meer dan dat? Ik dacht dat je meer te bieden had. Nou, ik moet nu gaan. » Hij draaide Marlene de rug toe en vertrok zonder haar zelfs maar te bedanken.
De volgende dag had Marlene een verrassing.
Alleen ter illustratie | Bron: Pexels
« Hallo, oma! » hoorde Marlene Linda in haar kamer. Ze had niet verwacht dat ze terug zou komen.
Ze werd wakker toen het meisje de gordijnen opendeed. Lichtbundels verlichtten de donkere, stoffige kamer.
Ze was verrast Linda te zien. Ze had gedacht dat het meisje naar de stad was gegaan waar ze studeerde en als parttime bibliothecaris werkte.
Linda liep naar Marlene toe met de envelop die ze haar de dag ervoor had gegeven.
Ik heb de $ 4.000 die ik het afgelopen jaar had gespaard, erbij geteld. Oma, weet je nog dat je me over je slechte zicht vertelde? Ik heb nu $ 9.000. Nu kunnen we je oogoperatie betalen.
Marlene stond op. Ze omhelsde Linda, terwijl de tranen over haar wangen stroomden. « Ik kende je beter, lieverd! Maar het is te laat voor de operatie. Ik voel mijn dood naderen. Ik wil dit geld niet verspillen als het voor iets beters gebruikt kan worden. »
Linda veegde Marlenes tranen weg en zei dat ze bij haar wilde komen wonen.
Alleen ter illustratie | Bron: Pexels
Alleen ter illustratie | Bron: Pexels
« Meneer White, volgens het testament van uw grootmoeder krijgt u haar huis. Hier zijn de papieren. Wilt u ze alstublieft ondertekenen? »
Linda was verrast. Ze was niet jaloers op haar oudere broer, maar het baarde haar wel zorgen, omdat ze het huis had gerenoveerd en Brian het had gekregen toen hij het het minst verdiende.
« En juffrouw Linda, deze is van u, » zei de advocaat terwijl hij een doos naar Linda toe schoof.
« Wat is dit? » riep ze uit, terwijl ze de doos opende. Ze vond er vijf oude vintage klokken in. Brian barstte in lachen uit en begon haar uit te lachen.
« Dit is volkomen krankzinnig en goedkoop! Oma heeft me haar huis nagelaten. Ze wist wie het het meest verdiende. Je kunt je huurappartement versieren met deze roestige klokken en erom huilen, zus. Het geluk is niet iedereen gegund! »
Overstuur vertrok Linda naar de stad en nam de klokken mee. Ze had ze nooit grondig gecontroleerd, totdat ze op een dag een gravure op een van de klokken zag.
“OPEN HET!” stond er gegraveerd op een prachtige metalen inscriptie.
Nieuwsgierig opende Linda de klok, en wat ze daarin vond, zou haar leven veranderen.
Alleen ter illustratie | Bron: Pexels
Alleen ter illustratie | Bron: Pexels
« Een briefje? » riep ze uit, terwijl ze een klein perkamentje uit de klok haalde. Ze vouwde het open en ging verbaasd zitten.
« Onderschat deze oude, roestige horloges nooit! Dit zijn 100 jaar oude klassieke horloges die van mijn grootvader waren. Ze zijn gemaakt van zeldzame en kostbare metalen! ‘Elk stuk is $ 40.000 waard, mijn beste!' », begint het briefje.
Terwijl Linda de rest van de tekst las, vulden haar ogen zich met tranen van vreugde.
