Anticholinergica worden gebruikt voor de behandeling van verschillende aandoeningen, waaronder de ziekte van Parkinson en urinewegaandoeningen. Ze blokkeren acetylcholine, een neurotransmitter die essentieel is voor geheugen en leervermogen. Studies tonen aan dat ze het risico op dementie verhogen. Zo volgde een onderzoek van de Universiteit van Washington tien jaar lang meer dan 3500 ouderen en ontdekte dat degenen die regelmatig anticholinergica gebruikten, een 54% hoger risico op dementie hadden.
Anticholinergica die vaak in verband worden gebracht met cognitieve achteruitgang zijn onder andere meclizine, scopolamine, biperideen, oxybutynine en difenhydramine. Andere geneesmiddelen, zoals glycopyrronium en tiotropium, blijken deze effecten echter niet te hebben. Patiënten en artsen dienen de risico’s en voordelen van deze medicijnen zorgvuldig af te wegen.
Corticosteroïden en de hersenen
Corticosteroïden worden gebruikt voor de behandeling van diverse ontstekingen en auto-immuunziekten. Langdurig gebruik, met name oraal gebruik, kan echter leiden tot ernstige bijwerkingen zoals desoriëntatie, angst en depressie. Een Britse studie toonde aan dat mensen die langdurig corticosteroïden gebruikten een verhoogd risico op dementie hadden.
Glucocorticoïden zoals prednison beïnvloeden de hersenfunctie door de concentratie van het stresshormoon cortisol te veranderen. Zelfs geïnhaleerde corticosteroïden zoals fluticason kunnen negatieve effecten hebben bij gebruik in hoge doses of gedurende lange tijd. Het is essentieel dat zorgverleners het gebruik ervan nauwlettend in de gaten houden en alternatieve behandelingen overwegen.
