Alleen ter illustratie. | Bron: Getty Images
Het is de naam van een andere dochter die Steve tien jaar eerder verloor. Mindy en Maggie zijn de namen die Steve en Sonia kozen toen Sonia zwanger was van een tweeling.
Maar het lot wilde dat Mindy levend en wel werd geboren, terwijl Maggie het niet overleefde.
En ook al is het stel nooit over het verlies van Maggie heen gekomen, toch hebben ze al die pijn omgezet in liefde en Mindy ermee overladen.
Zelfs op de ochtend van het ongeluk van Sonia en Mindy dacht Sonia aan haar verloren kind. “Maggie zou zo’n mooi meisje zijn geweest, nietwaar?”
Steve kon het niet laten om te denken aan het meisje dat hij had ontmoet. In veel opzichten leek ze op Mindy. En toch leek ze op de dochter die hij nooit zou kunnen krijgen.
Zonder dat Steve en Maggie het wisten, werden ze in de weken erna steeds hechter. Steve ontdekte dat Maggie nooit wist wat een echt thuis was. Ze was al in een pleeggezin geplaatst voordat ze zich dat kon herinneren.
“Ze lijken niet echt op mama en papa. Ik heb nog nooit iemand zo genoemd. »
Alleen ter illustratie. | Bron: Getty Images
“En je biologische ouders?” Steve vroeg het impulsief en beet meteen op zijn tong.
“Ze zeggen dat mijn moeder lief was, maar heel arm. Ze moest mij laten gaan omdat ze geen eten of kleding voor mij kon kopen. En ik weet niets over mijn vader. « Misschien heb ik helemaal geen bloed », zei Maggie terwijl ze haar gezicht bedekte en snikte.
Steve wist wat hij moest doen, maar na alle wanhoop die zijn leven had getroffen, was hij te bang om te hopen.
Hij verwachtte het ergste en informeerde terloops naar de mogelijkheid om het kind te adopteren. Zijn advocaat vertelde hem dat het hooguit een paar weken zou duren.
Maar er was nog één ding dat gedaan moest worden.
Het leven geeft je altijd een tweede kans.
