« Emma? Maar je bent dood… »
De fietsers stopten en een van hen sprong van zijn fiets zodra hij het kind zag. Maar zodra zijn blik op haar viel, verstijfde hij van ongeloof.
« Emma? » fluisterde hij. « Maar… je bent dood. »
Emma was de naam van Tanks dochtertje, die drie jaar eerder op tragische wijze was overleden na een strijd tegen leukemie.
Madison keek op, nog steeds met haar kleine handjes stevig op de borstwond van de man. « Ik ben Emma niet, » zei ze zachtjes. « Ik ben Madison. Maar Emma bezoekt me in mijn dromen. Ze zei dat ik haar vader moest beschermen. »
De Biker Brotherhood grijpt in
De motorrijders vormden snel een menselijke ketting en tilden Tank voorzichtig uit de sloot. Eén motorrijder, bekend als Bulldog, aarzelde geen moment toen artsen later bloed nodig hadden. Hij stroopte zijn mouw op en doneerde ter plekke – precies de bloedgroep die Madison had genoemd voordat iemand ernaar kon vragen.
Artsen zeiden later dat Tank de crash niet had overleefd als Madison haar handen niet precies op de juiste plaats had gedrukt. Dat kleine meisje in een prinsessenjurk had hem de kostbare minuten bezorgd die hij nodig had.
Een brief begraven onder de oude eik
Maanden verstreken. Tank genas van zijn verwondingen, maar de herinnering aan die vreemde en heilige dag liet hem nooit los. Madison bleef hem bezoeken en werd als familie voor hem. Op een dag trok ze aan zijn arm en zei: « Emma wil dat ik je iets laat zien. »
Ze leidde hem naar een oude eik in zijn tuin. Verward, maar niet in staat de aantrekkingskracht van zijn hart te ontkennen, begon Tank te graven waar Madison naar wees. Al snel stootte zijn schop op iets hards.
Het was een klein, roestig doosje. Er lag een brief in – een brief die Emma had geschreven voordat ze overleed.
In de brief sprak ze over engelen die haar beloofden dat wanneer haar vader het het hardst nodig had, een meisje genaamd Madison zou verschijnen om hem te redden. Toen Tank de woorden van zijn dochter las, vloeiden de tranen rijkelijk. Hij wist toen dat Madison hem die dag niet zomaar toevallig was tegengekomen. Ze was gestuurd.
Berichten van hiernamaals
Vanaf dat moment voelde Tank Emma’s aanwezigheid vaak via Madison. Ze vertelde hem kleine dingen – hoe Emma zijn nieuwe rode motor mooi vond, hoe graag ze nog met hem wilde rijden, hoe trots ze op hem was.
Voor Tank waren deze momenten helend op een manier die woorden nauwelijks kunnen beschrijven. Via Madison bleef de liefde van zijn overleden dochter hem bereiken en leidde hem vooruit in plaats van hem in verdriet achter te laten.
