Het personeel, dat ooit sceptisch was, raakte aan haar gehecht. Mevrouw Daniels begon haar zelfs praktische vaardigheden bij te brengen: hoe ze schema’s moest beheren, evenementen moest plannen en de boekhouding moest doen. « Schoonmaken is nog maar het begin, » zei ze op een avond tegen Aaliyah. « Je hebt de discipline voor meer. »
Richard volgde haar ontwikkeling nauwlettend. Hij gaf haar kleine verantwoordelijkheden: het organiseren van benodigdhedenlijsten, helpen met kantoorbestanden en zelfs meelopen met zijn persoonlijke assistent. Elke keer weer ging ze de uitdaging aan.
Maar het echte keerpunt kwam op een vrijdagavond. Aaliyah was net klaar met haar dienst toen ze Richard in de eetkamer hoorde praten met een zakenpartner. De man lachte afwijzend en zei: « Waarom zou je geld verspillen aan een liefdadigheidsproject zoals dat meisje? Ze is niets meer dan een arm kind. Je kunt er duizend voeden zoals zij, maar het verandert de wereld niet. »
Richards antwoord verbijsterde Aaliyah. Zijn stem, vastberaden en onwrikbaar, klonk door de gang. « Je hebt het mis. Dat meisje doet me denken aan mezelf op haar leeftijd. Ze heeft alleen iemand nodig die de deur opendoet. Als we niet investeren in kinderen zoals zij, wat is dan nog het nut van rijkdom? »
Aaliyah kreeg tranen in haar ogen, maar ze veegde ze snel weg voordat ze naar buiten stapte.
Twee weken later nodigde Richard haar en haar broers uit in zijn studeerkamer. Hij overhandigde Aaliyah een verzegelde envelop. Daarin zat een beursbrief: het volledige collegegeld voor een prestigieuze privéschool in Atlanta, gefinancierd door een stichting die Richard in haar naam had opgericht.
« Ik wil niet dat je de hele tijd vloeren schrobt, » zei Richard met een vaste maar vriendelijke stem. « Ik wil dat je je concentreert op school, op het opbouwen van een toekomst. Je hebt deze kans verdiend. »
Malik en Jamal juichten en omhelsden hun zusje stevig. Aaliyah, overweldigd, kon nauwelijks praten.
“Maar… waarom ik?” fluisterde ze.
Richard glimlachte flauwtjes. « Want toen je op mijn poort klopte, vroeg je niet om een aalmoes. Je vroeg om te werken. Dat vertelde me alles wat ik moest weten over je karakter. »
Vanaf die dag begon het leven van de familie Carter te veranderen. Aaliyah combineerde haar studie met mentorschap bij de Coleman Foundation. Malik en Jamal floreerden op school en waren trots op hun zus. En Richard, de miljardair die ooit als onaantastbaar werd beschouwd, werd niet alleen een weldoener, maar ook een vaste waarde in hun leven.
Familiespellen
Het landhuis, dat ooit een plek van wanhoop was, werd een symbool van hoop.
En het begon allemaal met één enkele, trillende vraag bij de poort:
« Kan ik uw landhuis schoonmaken in ruil voor een bord eten? »
