Dan is er nog dit probleem: « Vlees en vetstukken komen vaak van meerdere dieren, dus vlees van één besmette koe kan in meerdere verpakkingen gehakt terechtkomen. »
Wat betreft de vraag waarom conventionele productie – de bron van 97% van het gehakt , volgens CR – een matig grotere kans heeft om bepaalde bacteriën zoals E. coli te bevatten, en een veel grotere kans om multiresistente stammen te bevatten, biedt het rapport een gedetailleerd overzicht van de verschillende productiesystemen.
Koeien die op conventionele wijze worden gefokt, krijgen in het begin gras, maar brengen de laatste paar maanden van hun leven door in feedlots. Daar worden ze vetgemest met een dieet van maïs en soja. Dit ondanks het feit dat « het spijsverteringsstelsel van koeien niet is ontworpen om zetmeelrijke voeders zoals maïs en soja gemakkelijk te verwerken ». Hierdoor ontstaat een zure omgeving in het spijsverteringskanaal van de koeien, die « kan leiden tot maagzweren en infecties » en « meer E. coli in de mest kan verspreiden ».
