Het waren slakkeneieren – slakkenkaviaar.
De realisatie bezorgde me kippenvel. Ik wist dat slakken zich alarmerend snel konden vermenigvuldigen en in één nacht een hele tuin konden verwoesten. Erger nog, bepaalde soorten – vooral tropische – dragen parasieten bij zich die schadelijk zijn voor mensen. Dat betekende dat deze tere ‘pareltjes’ niet zomaar een curiositeit waren, maar een bedreiging.
Ik verzamelde snel de hele tros en goot er kokend water overheen om elke kans op besmetting te voorkomen. Daarna maakte ik de omgeving grondig schoon en inspecteerde ik de rest van de tuin.
Nu weet ik wel beter: zelfs de meest onschuldig ogende objecten in de grond kunnen een stil leger verbergen dat een oogst kan vernietigen. De natuur is altijd dichterbij dan we denken – soms zelfs vlak onder onze voeten.
