Kortom, het ging om het materiaal en het vakmanschap, de knowhow en de manier waarop het voorwerp gemaakt was en dus ook om het type mens dat het maakte. Het lood, dat meestal uit afval werd gewonnen, werd vervolgens gesmolten en in mallen gegoten die de vorm hadden van een hockeypuck, zoals te zien is bij de vader-kindactiviteiten. Deze momenten, badend in het licht van het gesmolten metaal, gingen evenzeer over het maakproces als over het leren hoe je dingen moet maken en hoe je moet werken met wat je tot je beschikking hebt en met de materialen die beschikbaar zijn.
Het belang van dergelijke activiteiten reikt verder dan hun praktische toepassing. Ze weerspiegelen een bredere maatschappelijke trend van onze tijd: het is een heel creatief idee, maar tegelijkertijd een oplossing die uit noodzaak is geboren. Het legt een tijd vast waarin alle gebruiksvoorwerpen en apparaten in het huishouden nuttig waren en niets als waardeloos werd beschouwd. In een tijdperk waarin moderne technologieën het mogelijk maken om producten te maken die in de fabriek zijn gemaakt en huishoudelijke artikelen niet langer van afval worden gemaakt, blijft het idee van recycling en hergebruik relevant.
