Ik tilde vanmorgen het deksel van het toilet op en verstijfde. Eerst dacht ik dat het slechts een voorwerp was, totdat het begon te bewegen.
Mijn handen trilden, mijn ademhaling was onregelmatig en er bleef maar één vraag in mijn hoofd rondspoken: Hoe is het daar in vredesnaam terechtgekomen?
Een paar minuten later riep ik om hulp. Toen de specialisten arriveerden en voorzichtig het deksel openden, lag de slang er nog steeds – strak opgerold, zijn lichaam glinsterend in het water.
Een van de mannen legde uit dat dit vaker gebeurt dan mensen denken. Tijdens warmere maanden banen reptielen zich soms een weg door waterleidingen, aangetrokken door de koelte en het water.
Ik stond in de deuropening en kon mijn blik niet afwenden. Het huis dat altijd veilig had aangevoeld, leek plotseling niet meer zo veilig.
Nu kan ik het niet laten om, iedere keer als ik de badkamer instap, eerst even naar het toilet te kijken, gewoon om er zeker van te zijn dat er niets beweegt.
