nda. Ik klopte. Een man deed open. Hij keek verward toen hij ons zag. Achter hem lachten kinderen in de woonkamer.
“Waar is de vrouw die hier woont?” vroeg ik.
« Dit is mijn thuis, » zei hij. « Mijn vader was hier al vóór mij. »
Een buitengewone illustratie. | Bron: Midjourney
U kunt gerust zijn. « Ik was hier. Er is een vrouw. Middelbare leeftijd, zwarte paarden. Ze heeft iets dat vroeger haar thuis was. »
Ik denk aan Jonathan, dus ik denk. Een pauze is nodig. Dus probeert Jonathan zijn uitgaven en de drang om het af te betalen te onderdrukken.
De man heeft haast. « Ze is van huis vertrokken op reis. Ze heeft deze arbeiders ingehuurd. Ze betaalt en betaalt. »
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
Ik voelde mijn knieën trillen.
“Geloof je me nu?”, vroeg Jonathan.
Ik keek hem aan. « Ik weet niet wat ik moet geloven. »
Hij knikte. « Laat ik je dan laten zien waar ik echt ben opgegroeid. »
We vertrokken weer, dit keer verder de stad uit. De huizen werden steeds groter. De straten zagen er schoon en perfect uit. Toen we het landgoed bereikten, was ik sprakeloos.
Uitsluitend ter illustratie. | Bron: Midjourney
De deur ging open en we kwamen in een tuin vol kleurrijke bloemen en gesnoeide heggen. Alles zag er perfect uit, als een foto uit een tijdschrift. We liepen over een stenen pad naar de binnenplaats.
Daar, onder een grote paraplu, zat een vrouw in een zijden blouse en pareloorbellen. Ze hield een kopje thee vast. Mijn hart stond bijna stil. Zij was het.
Jonathan stopte. Zijn hele lichaam spande zich. Zijn gezicht werd rood en ik hoorde zijn ademhaling veranderen. Hij keek haar recht in de ogen. « Heb je ons iets te vertellen? »
Uitsluitend ter illustratie. | Bron: Midjourney
Ze knipperde niet eens met haar ogen. Ze keek op met een nepglimlach. « Wat denk je ervan, schat? »
Wordt vervolgd op de volgende pagina
« Over hoe je tegen mijn verloofde hebt gelogen, » zei hij. « Hoe je je kleedde als iemand anders. Hoe je hem dat verhaal vertelde. Elk woord was een leugen. »
Ze zette haar kopje neer. « Ik heb gedaan wat ik moest doen, » zei ze. « Ik weet wat het beste voor je is. Je hoort bij Claire. Jij en Claire, dat was logisch. Dat meisje? Ze drinkt geen thee. »
Alleen ter illustratie. | Bron: Sora
“Jij bepaalt niet met wie ik trouw!” riep Jonathan.
« Ik ben je moeder, » zei ze. « Ik heb je opgevoed. Ik weet wat je nodig hebt. »
« Je hebt gelogen tegen de vrouw van wie ik hou! » Zijn stem trilde.
« Ik deed het voor jouw toekomst. Claire komt uit een echt gezin. Dit meisje is gewoon. Er is niets bijzonders aan haar. »
Alleen ter illustratie. | Bron: Sora
Mijn maag kromp ineen. Ik deed mijn mond open, maar Jonathan trok mijn hand weg.
« Je hebt niet langer het recht om mijn leven te beheersen, » zei hij. « Dit is nu voorbij. »
Ze stond op. « Ik ben je moeder! Je familie! »
« Nee, » zei hij. « Jullie waren mijn familie. Maar nu heb ik er een nieuwe. Mijn familie is iemand die van me houdt. Iemand die niet tegen me liegt. Zij is mijn familie. » Hij keek me aan. Ik schudde zijn hand.
Alleen ter illustratie. | Bron: Sora
“Dit mag je mij niet aandoen!” schreeuwde ze.
« Ik heb het gewoon gedaan, » zei Jonathan.
We draaiden ons om en liepen weg. Ik hoorde hem nog naschreeuwen, maar ik keek niet om.
Alleen ter illustratie. | Bron: Sora
“Dit mag je mij niet aandoen!” schreeuwde ze.
« Ik heb het gewoon gedaan, » zei Jonathan.
We draaiden ons om en liepen weg. Ik hoorde hem nog naschreeuwen, maar ik keek niet om.
Alleen ter illustratie. | Bron: Sora
Zittend in de auto veegde ik mijn ogen af en keek hem aan. « Het spijt me echt. Ik had je moeten geloven. »
Hij knikte. « Ze bedriegt mensen. Dat heeft ze altijd al gedaan. Je hebt niets verkeerds gedaan. »
Hij pakte mijn hand en kneep er stevig in. Even zaten we in een stilte die helemaal niet leeg aanvoelde. Toen startte hij de auto en reden we weg van het huis dat ons uit elkaar had willen drijven.
Alleen ter illustratie. | Bron: Pexels
Laat ons weten wat je van dit verhaal vindt en deel het met je vrienden. Misschien inspireert het hen en fleurt het hun dag op.
