Ik lag aan mijn kant en haalde diep adem. Oké, zei ik. Mijn moeder fronste. Oké, wat? Oké, herhaalde ik. Ik stond op en duwde mijn stoel naar achteren. Als mijn hulp zo’n last is, zal ik je niet langer tot last zijn. De kamer spande zich. De lippen van mijn moeder gingen een beetje open alsof ze had verwacht dat ik met grind zou ruziën om een beetje waardering. Maar ik was klaar met smeken om iets dat ik vrij had moeten krijgen. Ik ben klaar met het betalen van dit huis. Ik ben klaar met het betalen van je rekeningen. Ik ben klaar met het financieren van dit hele gezin terwijl ik als een buitenstaander word behandeld. Mijn oom hoestte ongemakkelijk.
tantes ogen werden wijd Mark ging eindelijk naar voren zitten wacht nee ik onderbrak hem en schudde mijn hoofd jullie zaten hier allemaal en lieten haar dat tegen mij zeggen jullie lieten haar doen alsof ik niets meer was dan een lastpost dus prima laten we eens kijken hoe jullie het zonder mij doen ik pakte mijn tas en draaide me om om te vertrekken en toen zei de paniek het Ik liep met opgeheven hoofd de eetkamer uit maar op het moment dat ik naar buiten stapte begonnen mijn handen te trillen mijn ademhaling ging sneller dan ik wilde mijn hart bonsde tegen mijn ribben Ik had het voor het eerst in jaren gedaan Ik had een grens gesteld en toch
in plaats van me vrij te voelen voelde ik alleen maar hol Ik stapte in mijn auto en klemde het stuur zo stevig vast dat mijn knokkels wit werden Ik wist wat er ging gebeuren Mijn moeder zou mijn woorden verdraaien De familie zou zich om haar heen verzamelen En al snel zou ik worden afgeschilderd als de egoïstische, ondankbare dochter die hen in de steek had gelaten Maar deze keer zou ik niet toestaan dat ze me terugtrokken Mijn telefoon trilde Mam, kom terug naar binnen Je overdrijft, en dan nog een Mark Wat doe je? Je kunt niet zomaar weglopen Ik zette mijn telefoon uit en reed de komende dagen weg De
De stilte van mijn familie was oorverdovend, geen telefoontjes, geen sms’jes, niets. Het was griezelig, net als de stilte voor de storm. Op de derde dag stroomden de berichten binnen. Mam, de elektriciteitsrekening moet betaald worden. Ik hoop dat je het niet serieus meent met wat je zei. Mark. Mam huilt. Wil je dit echt met haar doen? Tante Lisa. Lieve families hebben wel eens meningsverschillen, maar iedereen buitensluiten is niet de oplossing. Laten we praten. Ik negeerde ze allemaal en toen, alsof ik Q was, sloeg het schuldgevoel om in woede. Mam, ik kan niet geloven dat je ons dit aan zou doen na alles wat ik heb gedaan.
voor jou mark Je bent zo egoïstisch dat je denkt dat geld je beter maakt dan wij egoïstisch dat woord weer hetzelfde als wat ze elke keer gebruikten ik deed niet mijn uiterste best voor ze ik lachte humorloos terwijl ik mijn telefoon op mijn bed gooide en toen klopte er iemand op de deur ik wist wie het was voordat ik hem zelfs maar opendeed Mark stond op mijn veranda armen over elkaar zijn gezicht vertrokken van irritatie je hebt je punt gemaakt zei hij nu stop met dramatisch doen en los dit op ik leunde tegen het deurkozijn armen over elkaar repareer wat je weet wat hij knapte moeder verliest haar verstand de
