Terwijl ik de was vouwde, dacht ik na over de routine die een vast onderdeel van mijn dag was geworden. Ik fladderde van taak naar taak als een geoliede machine. Wassen, koken, schoonmaken – het hoorde allemaal bij mijn dagelijkse leven. Vandaag was dat niet anders.
Nadat ik de wasmachine had volgeladen, ging ik naar de keuken om het avondeten klaar te maken. De klok wees pas 14:00 uur aan. Ik had nog een paar uur voordat David en Jake thuis zouden zijn.
Vrouw aan het koken | Bron: Pexels
Toen besloot ik Jakes kamer aan te pakken. Het zag eruit alsof er een tornado doorheen was getrokken. Overal lagen kleren en zijn bureau lag vol met boeken en papieren. Ik glimlachte en schudde mijn hoofd. « Typisch een tiener, » dacht ik.
Ik begon de vuile was te verzamelen en in de wasmand te gooien. Terwijl ik me een weg baande door de chaos, zag ik dat de kastdeur op een kier stond. Ik opende hem en zag een stapel kleding verspreid over de vloer liggen. Tussen het oude speelgoed en de schoolprojecten lag een klein, stoffig, vergeten spaarvarken.
De rommelige kamer van een tiener | Bron: Midjourney
Ik keek er nieuwsgierig naar. Ze leken zwaarder dan een lege spaarpot. « Wat zit erin? » vroeg ik me af. Zonder na te denken draaide ik hem om en begon te zoeken naar een manier om hem open te maken. Terwijl ik probeerde mezelf weer in elkaar te zetten, gleden mijn handen weg en viel de spaarpot met een harde klap op de grond.
Roze spaarpot | Bron: Pexels
Ik schreeuwde: « O nee! » terwijl het aardewerk versplinterde. Ik knielde neer om de scherven te verzamelen en zag iets vreemds. Tussen de munten zaten een paar honderddollarbiljetten. Mijn ogen werden groot van verbazing. « Waar komt dit vandaan? » fluisterde ik.
Ik verzamelde het geld zorgvuldig en telde minstens duizend dollar. Ik stelde mezelf een heleboel vragen. Jake had nooit zoveel geld gehad, en we hadden het hem zeker niet gegeven. Terwijl ik de biljetten verder verzamelde, vond ik nog iets: een klein stapeltje foto’s.
Bankbiljet van $100 | Bron: Pexels
Ik maakte foto’s en bekeek ze. Op elke foto stond David met een andere vrouw, op een andere locatie.
Mijn handen trilden en ik voelde een golf van misselijkheid. « Wat is dit? » fluisterde ik. Ik kon mijn ogen niet geloven. Ik had het gevoel dat mijn hele wereld instortte.
Net op dat moment hoorde ik de voordeur opengaan. « Mam, ik ben thuis! » riep Jake. Ik pakte snel de foto’s en het geld en verstopte ze onder een stapel kleren. Ik moest met Jake praten, maar eerst moest ik kalmeren.
Vrouw kijkt naar een foto | Bron: Pexels
Ik haalde diep adem en stapte naar buiten om hem te begroeten. « Hoi lieverd. Hoe was het op school? » vroeg ik, terwijl ik probeerde mijn stem kalm te houden.
« Nog steeds hetzelfde, nog steeds hetzelfde, » antwoordde Jake, terwijl hij zijn rugzak bij de deur neerzette. Hij keek me aan en fronste. « Mam, gaat het wel? Je ziet bleek. »
Ik forceerde een glimlach. « Het gaat goed, alleen een beetje moe van het schoonmaken. »
Jake kneep zijn ogen tot spleetjes. « Weet je het zeker? »
Tienermeisje op een roze achtergrond | Bron: Pexels
Ik knikte en probeerde kalm te blijven. « Ja, ik heb gewoon een lange dag gehad. Waarom doe je je huiswerk niet? Het eten is zo klaar. »
