Ik heb een verborgen camera neergezet om er zeker van te zijn dat mijn dochter en de oppas oké waren, maar ik heb per ongeluk de echte schurk ontdekt
« Je kunt dit niet blijven uitstellen, Rach, » zei hij. « Helen is geweldig. Ze kwam met een miljoen geweldige referenties en de mensen die we belden om te vragen hoe het met haar en haar werkethiek ging, waren helemaal weg van haar. Je hebt alles goed gedaan. »
Misschien. Maar ik vertrouwde het nog steeds niet. Ik vertrouwde de wereld niet met mijn baby. Wie kan mijn kind beter beschermen dan ik?
Een lachende man | Bron: Midjourney
Daarom heb ik verborgen camera’s geïnstalleerd om me beter te voelen.
Het is niet dat ik Helen slecht vond. Bovendien had Frank gelijk, ze had hele goede referenties, en bovendien was ze warm, ervaren en had ze een honingzoete stem als ze Lily voorlas.
Maar ik wist dat niemand, hoe gekwalificeerd ook, ooit zo goed voor mijn baby zou zorgen als ik. Daarom geef ik mezelf gedurende de dag vijf minuten de tijd om live borstvoeding te geven. Ik gaf mezelf de tijd om vijf minuten naar Lily en Helen te kijken voordat ik de app sloot en verderging met mijn dag.
En aan het begin? Alles verliep heel goed.
Een lachende vrouw staat voor een kribbe | Bron: Midjourney
Helen volgde Lily’s routine precies zoals ik haar had opgedragen.
Slaaptijd, maaltijden, lezen en spelletjes. Helen stuurde me zelfs de hele dag door updates en foto’s van Lily via sms.
“Rustig aan, Rachel,” zei ik tegen mezelf terwijl ik in mijn kantoor ging zitten. « Het gaat uitstekend met Lily. »
Toen werd Lily’s slaap slechter. En we waren allemaal gedesoriënteerd.
Een vrouw zit aan haar bureau en houdt haar telefoon vast | Bron: Midjourney
Het begon allemaal met kleine dingen. Lily was onrustig voor haar dutje. Ze klampte zich meer dan normaal aan Helen vast. Ze draaide zich om en om.
Toen, na een paar dagen, begon het geschreeuw.
Ze schreeuwde tijdens elk dutje.
Ze werd schreeuwend wakker, alsof ze uit een nachtmerrie was gerukt. Haar ogen stonden wild en haar haar zat vastgeplakt aan haar bezwete voorhoofdje.
Een klein meisje huilt | Bron: Midjourney
« Ze blijft maar zeggen dat iemand haar wakker maakt, » vertelde Helen me met bezorgdheid in haar stem. « Maar ik zweer het, Rach, ik weet niet wat er aan de hand is. »
Ik geloofde haar.
Maar ik geloofde haar ook niet.
Als je wilt doorgaan, klik op de knop onder de advertentie ⤵️
