Hij nodigde zijn arme ex-vrouw uit om haar op zijn bruiloft in verlegenheid te brengen, maar ze kwam opdagen in een limousine met een drieling…
De zon kwam op boven de vredige stad, maar onder het oppervlak loerde een storm die elk moment kon losbarsten.
Op de trappen van een luxueus hotel, versierd met witte rozen, stond de bruiloft op het punt te beginnen. De bruidegom, Daniel, stond trots in een onberispelijke smoking en begroette de rijke gasten met een tevreden glimlach.
Niet alleen vierde hij zijn bruiloft met Sophia, een jonge vrouw uit een rijke familie, maar hij stond ook op het punt om iemand uit zijn verleden te vernederen.
Die persoon was Emma, zijn ex-vrouw. Jaren eerder was Emma de vrouw geweest die hem alles had gegeven. Ze werkte lange dagen als serveerster, nam ‘s avonds schoonmaakwerk op zich en sloeg maaltijden over om Daniel te helpen carrière te maken. Ze geloofde meer in hem dan in zichzelf.
Maar toen Daniel eindelijk rijk werd, bekoelde zijn liefde. Hij zag Emma slechts als een herinnering aan zijn worstelingen, een last waar hij vanaf wilde. Zonder aarzelen vroeg hij een scheiding aan, en liet haar achter met niets meer dan een gammele auto en een klein appartement.
Daniel wist niet dat Emma, slechts enkele weken na de scheiding, ontdekte dat ze zwanger was van een drieling. Alleen en met een gebroken hart gaf ze bijna toe aan wanhoop. Maar de gedachte aan drie kleine levens die van haar afhankelijk waren, gaf haar de kracht om te vechten. Ze werkte onvermoeibaar en combineerde twee banen met de zorg voor drie kinderen.
Ze had slapeloze nachten, maar haar vastberadenheid wankelde nooit. Geleidelijk bouwde ze een nieuw leven op en kanaliseerde ze haar creativiteit in een kleine ontwerpstudio. Jaren later slaagde Emma erin haar eigen boetiek te openen, die uitgroeide tot een gerespecteerde zaak in de stad.
Daniel daarentegen pronkte met zijn rijkdom en vertelde hoe hij was « ontsnapt » aan zijn arme vrouw, die hem tegenhield. Toen hij verloofd raakte met Sophia, besloot hij Emma uit te nodigen, niet uit goedheid, maar om haar te zien lijden. Hij stelde zich voor dat ze in goedkope kleren aankwam, misschien wel met de bus, verbijsterd over het leven dat ze had verloren. Voor Daniel was dit het ultieme bewijs van zijn overwinning.
Maar Daniel had het mis.
De ochtend van de bruiloft was stralend en goudgeel. Gasten, gekleed in oogverblindende jurken en elegante auto’s, vulden het hotel.
Flitsen verlichtten Sophia, stralend in een nauwsluitende jurk, naast Daniel, beiden gefocust op elkaar. Alles verliep perfect totdat het doffe gerommel van een andere limousine de aandacht trok.
Een zwarte auto stopte. De chauffeur stapte uit en opende vakkundig het portier. Drie kleine meisjes, gekleed in identieke gele jurkjes, hielden elkaars hand vast, hun krullen wapperden op de rode loper. Achter hen verscheen Emma in een elegante smaragdgroene jurk. Haar aanwezigheid was indrukwekkend maar toch kalm, haar schoonheid straalde, haar kracht onmiskenbaar.
De menigte hapte naar adem. Onmiddellijk klonk er gemompel. « Was dat… Daniels ex-vrouw? » fluisterde iemand. Daniels zelfverzekerde glimlach verflauwde en zijn ogen werden groot van schrik. Sophia’s stralende glimlach verflauwde en haar hand trilde lichtjes toen ze het boeket vastgreep.
