‘Ik ben verder gegaan. Vanessa blijft. Jij moet gaan.’ Zijn ogen waren koud. ‘En denk niet dat je meer aankunt dan wat er nu al speelt.’
Haar hart bonkte in haar keel. “Dit is Ethans huis. Ik heb je gesteund. Ik heb dit bedrijf samen met jou opgebouwd!”
Daniel grijnsde. “Je hielp alleen maar. Niets van wat je gedaan hebt, doet er nu nog toe.”
Claire had het gevoel alsof de grond onder haar voeten verdween.
Toen kwam de genadeslag.
‘Zonder mij,’ sneerde Daniël, ‘zullen jij en dat kind verhongeren.’
Deze woorden kwamen harder aan dan het verraad zelf.
Claire omhelsde Ethan steviger. Haar ogen prikten, maar ze huilde niet.
Zonder een woord te zeggen, pakte ze haar tassen, stapte de kou in en sloot de deur achter zich van het leven dat ze ooit als het hare had beschouwd.
De kleine huurkamer die Claire die avond vond, was kaal: kale muren, een eenpersoonsmatras en een raam met uitzicht op de parkeerplaats. Ethan sliep naast haar, zich onbewust van de storm die zojuist door hun leven was geraasd. Claire bracht de nacht slapeloos door, starend naar het plafond, vol pijn, verraad en ongeloof.
Maar toen de ochtend aanbrak, verhardde er iets in haar.
Ze stond Daniel niet toe gelijk te krijgen. Ze zou hem niet van haar laten winnen.
Claire gooide haar oude cv weg, werkte het bij en begon te solliciteren naar functies in de financiële sector. Binnen enkele weken kreeg ze een baan bij Kensington Capital, een gespecialiseerd investeringsbedrijf dat bekendstaat om zijn veeleisende en selectieve aanpak. Het werk was intensief – lange dagen, strakke deadlines – maar Claire presteerde uitstekend.
Haar marktinstinct en vermogen om de zwakke punten van een bedrijf te analyseren, onderscheidden haar. Toen ze het bedrijf behoedde voor een investeringsramp van miljoenen dollars door verborgen boekhoudkundige risico’s te ontdekken die anderen over het hoofd hadden gezien, verdiende ze het respect van haar superieuren.
Maar terwijl ze haar carrière opnieuw opbouwde, verloor Claire Lawson Tech nooit uit het oog.
Ze hield elk persbericht in de gaten.
Ze woonde elke bestuursvergadering bij.
Ze bestudeerde elke financiële rapportage.
Ze zag de barstjes ontstaan. Daniel gaf flitsende presentaties, tekende buitensporig ambitieuze contracten en negeerde productontwikkeling. Het bedrijf verloor sneller geld dan het verdiende.
En Claire zag een opening.
Ze begon stilletjes aandelen van Lawson Tech te kopen. Aanvankelijk kleine hoeveelheden – bijna symbolisch. Maar naarmate ze bonussen en promoties verdiende, kocht ze er meer. En nog meer.
Ethan bleef haar steun en toeverlaat. Ze maakte hem elke ochtend wakker met pannenkoeken. Ze bracht hem lopend naar de kleuterschool. Ze las hem elke avond verhaaltjes voor. Zelfs toen ze uitgeput was, werkte ze aan zijn toekomst.
Een jaar nadat ze was ontslagen, was Claire niet langer een echtgenote die haar dromen had opgeofferd. Ze was een gerespecteerd financieel strateeg geworden – en een groeiend aandeelhoudster in Lawson Tech.
En toen brak het moment aan waar ze zich op had voorbereid.
Lawson Tech kwam in een liquiditeitscrisis terecht toen de grootste klant zich terugtrok uit een deal, wat paniek veroorzaakte onder investeerders. Het management van het bedrijf zocht dringend naar kapitaal.
Via Kensington Capital stelde Claire een financieringsovereenkomst voor die vereiste dat het bedrijf nieuwe aandelen zou uitgeven, die zij en het bedrijf vervolgens zouden verwerven.
Het was strategisch.
Het was nauwkeurig.
Het was legaal.
En het veranderde alles.
