Een hart dat zijn eigen… herkende
. Terugkijkend geloofde Ella altijd dat ze zich om een reden tot Sam aangetrokken voelde. Ze kende de waarheid toen nog niet, maar ze voelde iets in zijn ogen. Een connectie. Een roeping.
En misschien draait het moederschap daar wel om: niet biologie, maar liefde. Niet DNA, maar de band die ontstaat wanneer het hart zegt: « Jij bent van mij. »
Ella heeft nooit spijt gehad van haar beslissing. Geen moment.
Ze koos Sam. Ze koos voor de liefde.
Zelfs als dat betekende dat ze de man moest verlaten met wie ze dacht de eeuwigheid te zullen doorbrengen.
Als je ooit hebt getwijfeld aan je kracht als moeder, dan herinnert het verhaal van Ella je eraan: een moeder is geen bloedverwant, maar een kind van liefde, toewijding en de moed om degenen te beschermen die haar het hardst nodig hebben.
