De ware antimicrobiële kracht van knoflook schuilt niet in de intacte bol, maar in een dynamische en explosieve chemische reactie die alleen op gang komt wanneer de teen wordt geplet, geplet of gehakt. Het is zo’n ingenieus afweermechanisme dat alleen de natuur het had kunnen bedenken.
🧪 De Enzymen Explosie: De Geboorte van Allicine
De Slapende Staat (Alliine): In een hele teen knoflook bevindt zich de belangrijkste verbinding alliine, een geurloos zwavelmolecuul, veilig opgeslagen in de cellen. Het is een geladen wapen, maar met de beveiliging aan.
Het Ontwaken (Alliinase): Wanneer de knoflookstructuur wordt verbroken, komt een gespecialiseerd enzym, opgeslagen in een apart compartiment en genaamd alliinase, vrij en snelt het naar de alliine toe. Dit is de onmiddellijke verdedigingsreactie van de plant tegen elke indringer, van ongedierte tot microben.
De Creatie van het Meesterwapen (Allicine): Deze onmiddellijke reactie produceert allicine (diallylthiosulfinaat), de intens scherpe en zeer vluchtige verbinding die verantwoordelijk is voor de karakteristieke geur en fenomenale biologische activiteit van knoflook. Allicine is zo onstabiel dat het onmiddellijk begint af te breken in tientallen andere nuttige organozwavelverbindingen, zoals ajoenes en diallylsulfiden (DAS, DADS, DATS), die allemaal medicinale eigenschappen hebben die de effecten van knoflook aanvullen en verlengen.
⚔️ Hoe Allicine de oorlog tegen ziektekiemen wint
Allicine en zijn derivaten remmen niet alleen de bacteriële groei; ze lanceren een grootschalige chemische aanval met meerdere werkingsmechanismen. Deze meervoudige aanvalsstrategie maakt het voor ziekteverwekkers zo ongelooflijk moeilijk om resistentie te ontwikkelen, in tegenstelling tot antibiotica die zich op één doelwit richten.
Eiwitdeactivering: Allicine heeft een verbazingwekkende chemische affiniteit voor de sulfhydrylgroepen (-SH-groepen) die aanwezig zijn in verschillende vitale eiwitten en enzymen in bacteriën, schimmels en virussen. In wezen « blokkeert » allicine de machinerie die deze pathogenen nodig hebben om te ademen, te metaboliseren, te voeden en zich voort te planten, wat leidt tot hun snelle vernietiging.
Interferentie met de genetische code: Baanbrekend onderzoek suggereert dat deze organozwavelverbindingen ook de DNA- en RNA-synthese verstoren, waardoor het vermogen van de bacterie om zich te repliceren en zijn genetisch materiaal over te dragen, wordt verlamd. Het is alsof de communicatielijnen van de vijand worden afgesneden.
Celmembraanschade: De vetoplosbare aard van veel zwavelverbindingen zorgt ervoor dat ze gemakkelijk het bacteriële celmembraan kunnen binnendringen, zelfs de dikke wanden van bepaalde bacteriën, wat fatale structurele en functionele schade veroorzaakt.
🔬 Het brede spectrum aan antimicrobiële werking van knoflook
De beroemde bewering over de « 14 soorten bacteriën en 13 soorten infecties » is in wezen een populaire manier om het ongelooflijk brede werkingsspectrum van knoflook te beschrijven, bevestigd door een enorme hoeveelheid wetenschappelijke literatuur die niet alleen bacteriën omvat, maar ook schimmels, virussen en parasieten.
🦠 Aanval op bacteriën: grampositieve en gramnegatieve
knoflookverbindingen zijn uitgebreid in vitro (in het laboratorium) onderzocht en blijken effectief te zijn tegen een breed scala aan bacteriestammen, die de twee belangrijkste classificaties omvatten:
