Op een dag stormde Helen Eddies kantoor binnen. « Ik kan niet geloven dat je serieus een relatie met Christina overweegt! Ken je haar verleden überhaupt? Ze was getrouwd en verkocht hun appartement, waardoor haar man ervandoor ging! »
Eddie was kalm, gewapend met de waarheid. « Ik weet dat Christina getrouwd was, » antwoordde hij, terwijl hij naar het raam liep. « Ik weet ook waarom haar man haar verliet. Hij verliet haar voor een andere vrouw. » Eddie zweeg even en keek Helen recht aan terwijl hij zich omdraaide. « En die vrouw, Helen, was jij. »
Helen was verbijsterd. Ze had Eddie onderschat. Na een gesprek met Emily had hij Stephen opgespoord en hem geld aangeboden voor de waarheid. De belofte van snel geld deed Stephens lippen loskomen.
De kamer werd stil. Helens plannen hadden haar ingehaald.
« Je zou je beste vriendin zo verraden, » mompelde Eddie, terwijl hij zijn hoofd schudde. « Ik zal Christina hier niets over vertellen, » zei hij uiteindelijk met een vastberaden stem. « Ze heeft al genoeg verdriet doorstaan. Maar je laat haar met rust. Geen plannen meer, geen geruchten meer. En hoewel ik je niet zal ontslaan, verwacht ik wel dat je je professioneel gedraagt. Elk kwaad dat mijn familie treft, zal gevolgen hebben. »
Helen, ooit de kletskous van het kantoor, trok zich terug in haar schulp. Toen ze plotseling niet meer naar haar werk kwam, vroeg Christina aan Eddie, die vertelde dat ze had besloten te verhuizen en opnieuw te beginnen.
Te midden van dit alles stond Christina een belangrijke gebeurtenis te wachten: de ontmoeting met Eddies moeder, Grace. Omdat haar eigen ouders er niet meer waren, nam ze Emily mee. Vanaf het moment dat ze elkaar ontmoetten, klikte het tussen de twee vrouwen. Naarmate de avond vorderde, wisselden ze verhalen uit, lachten ze samen en vonden ze troost bij elkaar.
Naarmate Christina meer betrokken raakte bij Eddies bedrijf, werd hun romance bekend. Op een oudejaarsavond, terwijl Christina haar laatste rapport afrondde, stapte Eddie achter een geparkeerde auto vandaan met een enorm boeket maagdelijk witte rozen in zijn handen.
“Kom op, het is oudejaarsavond, het werk kan wachten,” berispte hij haar plagerig.
Die avond, in de warmte van Eddies huis, stond Emily op van haar stoel, haar ogen glinsterden. Ze keek Christina aan. « Ik had Stephen misschien wel verloren, maar in zijn plaats heb ik een dierbare dochter en een fantastische zoon gekregen. »
Twee maanden later waren Eddie en Christina gelukkig getrouwd. Nog eens vier maanden later kregen ze heuglijk nieuws: ze verwachtten een baby. Christina’s verhaal getuigde van de kracht van veerkracht en vriendelijkheid. Ondanks de uitdagingen van het leven hield ze vast aan de waarden die haar ouders haar hadden geleerd: altijd een helpende hand bieden en vriendelijk zijn. En zoals ze zeggen: vriendelijkheid komt altijd terug, soms zelfs tienvoudig.
