De eerste regel is simpel: onderzoek aardappelen zorgvuldig voordat u ze kookt. Zichtbare spruitjes, een groene schil of een vreemde geur moeten u onmiddellijk waarschuwen. Zelfs als het voedsel er nog stevig uitziet, is dit geen garantie voor de veiligheid ervan.
Solanine concentreert zich oorspronkelijk in de groene delen van de aardappel, in de spruitjes en net onder de schil. Het simpelweg schillen van de aardappel is niet altijd voldoende om het gevaar te elimineren. Ook koken op hoge temperatuur vernietigt de gifstof niet. Het eten van dit type aardappel kan daarom braken, diarree, buikpijn en in sommige gevallen neurologische aandoeningen veroorzaken.
Kinderen en ouderen zijn bijzonder kwetsbaar. Hun spijsverteringsstelsel reageert sneller en heftiger. Slechts een paar besmette happen volstaan om symptomen te vertonen.
Hoe u gevaar kunt herkennen en vermijden
De eerste regel is simpel: observeer aardappelen zorgvuldig voordat u ze kookt. Zichtbare spruitjes, een groene schil of een vreemde geur moeten u onmiddellijk waarschuwen. Zelfs als het eten nog stevig lijkt, is dit geen garantie voor de veiligheid ervan.
