Enkele uren na de scheiding organiseerde zijn hele familie een feestelijk diner. Ze bevroren in stilte een rekening van 10 miljoen dollar – en wat volgde was een bittere afrekening.
De scheidingspapieren werden om 10:17 uur ondertekend.
Geen geschreeuw.
Geen tranen.
Geen dramatisch vertrek.
Het enige geluid was het zachte gekras van een pen, het dichtslaan van een map en de oprechte glimlach van een advocaat die dit verhaal al te vaak had gehoord.
Evelyn Carter stond langzaam op en streek de mouw van haar grijze jasje glad. Aan de overkant van de tafel leunde haar ex-man, Mark Reynolds, achterover in zijn stoel, sloeg zijn armen over elkaar en klemde zijn kaken op elkaar – maar in zijn ogen glinsterde iets wat verdacht veel op opluchting leek.
‘Ik denk dat dat alles is,’ zei Mark.
Evelyn knikte. “Ik denk het wel.”
Mark stond op en greep al naar zijn telefoon. “Ik heb een lunchafspraak met mijn ouders. Je kunt het appartement tot het einde van de week huren.”
‘Dank u wel,’ antwoordde Evelyn kalm.
Hij pauzeerde even, verrast door haar kalmte. “Je pakt dit… goed op.”
Ze keek hem in de ogen. “Jij ook.”
Mark glimlachte ironisch. “Je kent het gezegde wel: alles gebeurt met een reden.”
Evelyn gaf geen antwoord.
Ze keek hem de kamer uit zien gaan, zag de deur dichtgaan, zag haar spiegelbeeld in de glazen wand – kalm, stil, ondoorgrondelijk.
Niemand merkte dat haar handen licht trilden.
Die avond kwam Marks familie bijeen in de privé-eetzaal van een exclusief restaurant.
De sfeer was feestelijk.
De champagne vloeide rijkelijk. Borden met biefstuk en zeevruchten verschenen de een na de ander. Gelach galmde uit de kristallen glazen.
“Op de vrijheid!” riep Marks zus, Lauren, terwijl ze haar glas hief.
“Dat Mark eindelijk vrij is,” voegde zijn moeder er met een brede glimlach aan toe. “We wisten allemaal dat het huwelijk een vergissing was.”
Mark lachte zachtjes. “Ze was… ingewikkeld.”
Mijn vader knikte instemmend. “Te stil. Te serieus. Hij paste nooit echt bij ons gezin.”
Lauren boog zich samenzweerderig naar haar toe. “Eerlijk gezegd? Ik dacht altijd dat ze met je getrouwd was vanwege de levensstijl.”
Mark lachte. “Dat pakte niet zo goed voor haar uit, hè?”
Iedereen lachte.
Geen van hen merkte de melding op die stilletjes oplichtte op Marks telefoon, die op tafel lag.
