In mijn laatste jaren heb ik een waarheid geleerd waar veel ouderen uiteindelijk mee te maken krijgen: niet elk kind zal loyaal blijven, niet elk offer zal herinnerd worden. Hebzucht kan harten vertroebelen, zelfs die welke door bloed verbonden zijn.
Maar eenmaal herwonnen waardigheid kan niet meer worden afgenomen.
Ik heb misschien geen rijkdom, maar ik heb wel vrede. Ik woon misschien niet in hetzelfde huis waar ik mijn kinderen heb opgevoed, maar ik woon met iemand die me waardeert. En dat is uiteindelijk meer waard dan alle pesos die ik ooit heb gespaard.
Elke ouder geeft in de hoop dat hun kinderen met liefde en respect zullen opgroeien. Maar soms leert het leven ons dat het echte geschenk niet geld of bezit is – het is het vermogen om te herkennen wie er echt voor ons staat.
Ik verloor een zoon door egoïsme, maar ik vond vrede met de liefde van mijn dochter. En in deze laatste jaren van mijn leven heb ik geen grotere schat.
