Zeer duur. In de middeleeuwen werd deze kleur geassocieerd met hekserij. En als een vrouw dan ook nog rood haar had, kon ze meteen beschuldigd worden van het uitspreken van kwade spreuken. Een ongefundeerde maar hardnekkige overtuiging die smaragdgroene ogen lange tijd in een sluier van achterdocht hulde… totdat hun uitzonderlijke schoonheid eindelijk werd erkend.
Een millennium aan genetisch erfgoed.
Het is geen toeval dat groene ogen al generaties lang in sommige familielijnen voorkomen. Sporen van deze kleur zijn al in de bronstijd gevonden! Zelfs vandaag de dag is deze kleur vooral aanwezig bij populaties van Keltische of Germaanse afkomst. Een discrete link tussen generaties, subtiel doorgegeven via genen.
Een heel bijzondere genetische cocktail
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, wordt oogkleur niet bepaald door één enkel gen, maar door een subtiele mix van DNA van zowel je moeder als je vader. Om groene ogen te hebben, heb je een evenwichtige verhouding van bruin en een kleine hoeveelheid melanine nodig. Deze mix zorgt voor een stralend groen, soms bijna goudkleurig… Een ware schat van de natuur!
Veranderende reflecties afhankelijk van stemming en licht.
Wist je dat? De groene kleur van de iris kan gedurende de dag veranderen. Onder een grijze lucht kunnen ze donkerder lijken, bijna hazelnootbruin. In fel zonlicht lijken ze meestal jadeïet of zelfs smaragdgroen. Dit fenomeen houdt verband met de manier waarop licht zich verspreidt over het stroma, de dunne laag van het oog die licht reflecteert. Het resultaat: elke groene iris is uniek en verandert voortdurend, als een levende edelsteen.
Voor iedereen die de groene verschijning ziet: neem even de tijd om hem te bestuderen; hij vertelt je zoveel meer dan alleen de kleur.
