Het antwoord is simpel: ons brein heeft de neiging om elementen te groeperen die het als verwant ervaart. Het schrijven van 2(1 + 2) lijkt op een prioriteitsvermenigvuldiging, bijna een wiskundige functie. Maar wiskunde laat geen ruimte voor interpretatie: het is de nauwkeurigheid van de volgorde van bewerkingen die bepalend is.
De perfecte valkuil voor vermoeide hersenen
Deze kleine test is veel meer dan zomaar een oefening: het is een uitstekende manier om ons logisch denkvermogen te prikkelen, onze nauwkeurigheid te testen… en een beetje hersengymnastiek te doen.
Je hebt geen sudoku of een ingewikkeld ontsnappingsspel nodig: een simpele vergelijking is voldoende om onze hersenen aan het werk te zetten.
En tussen ons, het is ook een fijne herinnering: onze multitaskende vrouwelijke hersenen, die kinderen, werk, afspraken en een sociaal leven aankunnen, kunnen ook prima overweg met een paar wiskundige regels!
De magie van wiskunde, voor volwassenen!
Uiteindelijk laat dit soort kleine uitdaging zien hoe kneedbaar onze hersenen zijn… en soms een beetje roestig. Maar geen paniek: het is nooit te laat om schoolherinneringen op te halen, een rekenraadsel te delen tijdens een kopje koffie of je vrienden uit te dagen met deze schoolwaardige puzzel.
Heb je zin om er vanavond nog eentje aan je vrienden en familie voor te stellen?
Dank aan allen die deze regels hebben gelezen
