— « Je bent er eindelijk… Kom je zoon ontmoeten, hij wacht op je. »
Julien liep verdwaasd naar de kamer. Claire staarde hem lange tijd aan en herhaalde met trillende stem:
— « Marc? Ben jij dat…? Ik dacht dat je dood was. »
Een geschokte Julien probeerde haar te troosten, maar Claire was ervan overtuigd dat het haar man Marc was, die jaren eerder op mysterieuze wijze was verdwenen.
Een opvallende gelijkenis?
Op zoek naar antwoorden besloot Julien op onderzoek uit te gaan. Hij bezocht de instelling waar hij was opgegroeid en wat hij ontdekte bevestigde zijn grootste angsten: Julien had een tweelingbroer, Marc, van wie hij het bestaan nooit had geweten. Ze waren bij de geboorte van elkaar gescheiden vanwege ruimtegebrek in pleeggezinnen.
Een vrachtwagenchauffeur redt een zwangere vrouw, maar is geschokt als hij ontdekt waar ze woont.
Het verleden keert terug… en de waarheid komt aan het licht
. De schok bleef aanhouden. Claire onthulde dat Marc was overleden tijdens een weekendje vissen met een zogenaamde vriend, Luc, een voormalige collega in het leger. Na de tragedie begon Luc Claire lastig te vallen en dreigde haar met geweld mee te nemen. Tijdens haar ontsnapping belandde ze – door een speling van het lot – bij een tankstation, waar Julien haar redde.
Vastbesloten om de waarheid te achterhalen, begeleidde Julien Claire naar haar huis. Bij binnenkomst bevestigde een foto aan de muur zijn vermoedens: de man op de foto was zijn tweelingbroer Marc.
Op dat moment schrok een geluid van buiten de deur hen op. Het was Luc.
In een vlaag van moed verstopte Julien zich en deed alsof hij Marc was. Paniek verspreidde zich onmiddellijk over Lucs gezicht toen hij besefte dat hij in de maling was genomen. Julien greep het moment aan om Lucs bekentenis op te nemen. Dankzij deze opnames en de getuigenissen van de vissers die Julien had gevonden, werd gerechtigheid bereikt: Luc werd veroordeeld tot twaalf jaar gevangenisstraf voor zijn misdaden.
Een nieuw gezin voor de feestdagen.
Toen Luc de gevangenis in ging, begon Claire haar leven weer op te bouwen. Julien, die meer dan alleen een opvallende gelijkenis zag – hij vond een nieuw gezin – hielp haar de autoreparatiewerkplaats te heropenen die Marc ooit had gerund.
Een paar maanden later, onder een sterrenhemel, trouwden ze. De kleine Léo, Claires zoon, lachte vrolijk tussen de kerstkransen, en Julien, met twinkelende ogen, wist dat hij meer had gevonden dan alleen een thuis: hij had een gezin gevonden.
En het was in het huis van hun voormalige buurman, meneer Ferrand, dat ze hun nieuwe geluk vierden en een toost uitbrachten op het nieuwe leven dat ze samen hadden opgebouwd.
Soms leiden de ijzigste wegen tot de mooiste verrassingen.
