De supervisor knikte, in het besef dat zijn fouten hem uiteindelijk wel eens zouden kunnen inhalen. Toen Daniel zich omdraaide om te vertrekken, bleef hij even stilstaan. « Ik geloof in tweede kansen, » zei hij. « Maar alleen als je bereid bent te veranderen. »
Buiten het kantoor zag Daniel Kendra de schappen aanvullen. Hij knikte bemoedigend naar haar. « Het komt wel goed, » beloofde hij.
In de weken die volgden, vonden er grote veranderingen plaats in de winkel. De nieuwe manager creëerde een stimulerende omgeving en zorgde ervoor dat iedereen zich gewaardeerd voelde. Geleidelijk aan kwam het lachen terug, werden de glimlachen oprecht en transformeerde de winkel weer tot een ontmoetingsplek.
Daniels bezoek herinnerde hem eraan wat er echt toe deed. Achter elke brief, elke klacht, zaten mensen die respect en vriendelijkheid zochten. En hun stemmen, besefte hij, vormden de basis van het succes van zijn bedrijf.