In de drukte van drukke ochtenden en dagelijkse routines is het gemakkelijk om de stille liefdesdaden die een gezin bijeenhouden over het hoofd te zien. We gaan maar door, zonder te beseffen welke kleine momenten blijvende sporen achterlaten in het hart van degenen die we het meest dierbaar zijn.

Dit verhaal herinnert ons aan de subtiele kracht van aanwezig zijn.

Dit is het volledige verhaal

Tijdens de warme zomermaanden had mijn man een vaste routine.

Elke ochtend bracht hij onze zesjarige zoon Luke naar het huis van zijn oppas op weg naar zijn werk.

Het was iets zo gewoons dat ik er nooit meer over nadacht.

Op een vrijdag voelde mijn man zich echter niet goed. Ik bood aan om Luke mee te nemen.