Adrian odchylił się do tyłu, a serce ścisnęło mu się w piersi. Całe życie żył w luksusie, ale to dziecko dźwigało ciężary znacznie przekraczające jego wiek.
Tej nocy Adrian zadzwonił do swoich prawników i dyrektora fundacji. „Znajdźcie wszystko, co możecie, o tym chłopcu i jego siostrach. Zacznijcie formalności związane z tymczasową opieką. Natychmiast”.
Gdy się rozłączył, Ethan spojrzał mu w oczy ze strachem.
„Nie zamierzasz nas po prostu wydać, prawda?”
Adrian zamilkł, po czym pokręcił głową. „Nie. Pomogę ci. Sam.”
Po raz pierwszy usta Ethana wygięły się w coś na kształt uśmiechu. Ale Adrian wciąż widział lata strachu wyryte na jego twarzy. To nie będzie łatwe.
Zaczyna się nowe życie
Tygodnie zamieniły się w miesiące, a świat Adriana całkowicie się zmienił. Spotkania biznesowe i okładki magazynów wydawały się nic nieznaczące w porównaniu z nocnymi karmieniami, nagłymi wypadami z pieluchami i kojącymi, cichymi koszmarami Ethana.
Miliarder, który kiedyś dowodził armią asystentów, teraz zmagał się z butelkami dla niemowląt o 3 nad ranem, zamieniając garnitury na pogniecione koszulki. Jego penthouse, niegdyś sterylna galeria sztuki, wypełniał się śmiechem – i łzami – trójki dzieci, które znały tylko trudy.
Ethan, niegdyś nieufny, zaczął ufać. Chodził za Adrianem wszędzie, zadając mu mnóstwo pytań. „Czy wszystkie swoje budynki zbudowałeś sam? Czy jesz wykwintne jedzenie każdego dnia? Czy bogaci ludzie czują się czasem samotni?”
To ostatnie pytanie głęboko mnie poruszyło. Adrian odpowiedział szczerze: „Tak, Ethan. Częściej, niż myślisz”.
Tymczasem bliźnięta rozkwitały. Dzięki odpowiedniej opiece Lily i Rose nabrały sił, a ich chichot rozbrzmiewał echem w pokojach, w których kiedyś panowała cisza. Pielęgniarki z fundacji Adriana odwiedzały je, ale on nalegał, by im pomóc – uczył je, jak owijać je w pieluszki, łagodzić kolki i kołysać do snu.
Walka o opiekę
Walka prawna była wyczerpująca. Pracownicy socjalni kwestionowali jego intencje. Media kpiły z niego: „Miliarder adoptuje dzieci ulicy – chwyt reklamowy?”. Ale Adrian stawiał czoła każdej rozprawie z determinacją, a Ethan trzymał go za rękaw jak koło ratunkowe.
