Clara probeerde Elena nooit te vervangen, maar ze vulde het huis weer met warmte. Ze luisterde, zorgde, en vooral, ze hield zonder voorwaarde. Amelia bloeide op onder haar zorg, en Richard—voor het eerst sinds het overlijden van zijn vrouw—liet zich een toekomst voorstellen die niet bepaald werd door verlies, maar door liefde.
Het was niet de toekomst die Richard had gepland, gepolijst of gekocht. Het was iets veel beters.
En terwijl hij Amelia haar hoofd op Clara ‘ s schouder zag rusten, begreep Richard eindelijk: soms behoort het verstandigste hart in de kamer niet toe aan de miljardair… maar aan een klein meisje dat weet hoe liefde er echt uitziet.
