Op dat moment kreeg Marc een idee. Hij wendde zich tot Julien en stelde met een ironische glimlach voor dat ze samen op constructieve wijze aan een oplossing van het conflict zouden werken. “Julien, je wilde leren koken, toch? Nou, hier is je eerste onverwachte les,’ zei hij in een poging de stemming te verlichten. Het voorstel verraste Clara, die ondanks haar frustratie een klein lachje moest laten horen. De toon van de avond leek te veranderen, maar de vraag bleef: zou Clara dit spontane compromis accepteren?
Na een moment van aarzeling besloot Clara het aanbod van haar man te accepteren. De keuken werd vervolgens het toneel van een geïmproviseerde, gezamenlijke activiteit, waaraan iedereen zijn steentje bijdroeg. Marc en Julien gingen aan de slag onder leiding van Clara, die inmiddels weer rustig was en het prettig leek te vinden dat haar man zich met huishoudelijke taken bemoeide.
Het bereiden van het avondeten werd een leerzame en gedeelde ervaring, waardoor de band tussen de drie hoofdrolspelers werd versterkt. De gespannen sfeer maakte plaats voor lachsalvo’s en vriendschappelijke gesprekken. Maar net toen de avond een positieve wending leek te nemen, werd hun aandacht getrokken door een vreemd geluid dat van buiten kwam.
Het lawaai werd luider, waardoor Marc, Clara en Julien hun activiteiten staakten om op onderzoek uit te gaan. Tot hun verbazing zagen ze een zwerfkat voor de deur staan. Hij miauwde alsof hij op zoek was naar onderdak of eten. Clara werd meteen geraakt door het wezen. Ze stond erop hem binnen te laten en bood hem wat melk aan.
