Onder het flikkerende licht van de lamp van een tankstation staarde Rachel Hayes naar de acht verfrommelde dollars in haar hand. Het was alles wat ze nog had, bedoeld voor het ontbijt van haar dochter.
De nacht rook naar benzine en regen. Toen sneed er een geluid door de stilte: een man die naar adem snakte.
Aan de overkant van het terrein stond een enorme motorrijder – met een dikke baard en een leren vest met het embleem van de Iron Serpents – die zijn borst vastgreep. Zijn gezicht werd bleek, waarna hij naast zijn motor in elkaar zakte.
De stationsbediende schreeuwde: « Laat hem gaan! Die gasten zijn slecht nieuws! »
Rachel verstijfde. Haar hele leven draaide om overleven – munten tellen, maaltijden overslaan zodat haar dochter kon eten. Maar terwijl ze de vreemdeling zag worstelen om adem te halen, herinnerde ze zich hoe haar oma jaren geleden instortte terwijl er gewoon mensen voorbijliepen.
Ze kon het niet nog een keer laten gebeuren.
Eerder die ochtend was Rachel om 5 uur wakker geworden in haar kleine, koude appartement. Ze schepte de laatste ontbijtgranen in een kom voor haar zesjarige dochter Lila en deed alsof ze geen honger had.
Dubbele diensten in de wasserette en het restaurant dekten nauwelijks de huur, en haar schoenen vielen uit elkaar. De huur moest over drie dagen betaald worden en ze kwam nog steeds geld tekort.
Maar ze bleef er altijd doorheen glimlachen. Haar oma zei altijd: « Vriendelijkheid kost niets, schat. Soms is het alles wat we nog hebben. »
Na haar late dienst telde Rachel haar fooien: $ 31,47. Ze zette het grootste deel opzij voor de huur en hield $ 8 over voor ontbijt en buskaartjes. Die $ 8 betekende alles.
Toen ze op weg naar huis langs het tankstation liep, zag ze de fietser.
Hij ademde nauwelijks. « Help hem! » riep ze, maar de bediende haalde haar schouders op. « Niet mijn probleem. »
Een man in de buurt waarschuwde: « Blijf erbuiten, mevrouw. U hebt een kind. »
Rachels stem trilde. « Er gaat een man dood. »
Ze rende naar binnen, pakte een aspirine en water en gooide ze op het aanrecht.
« Hoe veel? »
