De rest van de dag ging in een waas voorbij. De jongen was niet langer zomaar een achterblijvertje; hij was een held geworden. Het gerucht van zijn moed verspreidde zich door de school en tegen de middag kende iedereen zijn verhaal.
Hoewel ze overweldigend waren, bleef de jongen. Hij was gewoon een broer die iemand had die hetzelfde voor zijn broer of zus zou doen als die rol zou verdwijnen.
Die avond, nadat hij het huis had aangezet, vertelde hij zijn broer over het avontuur. Zijn broer luisterde met grote ogen, klaar om hem met nog grotere bewondering te bekijken dan zijn uiterlijk.
Concentreer je, terwijl je samen zit, op iets belangrijks: soms is te laat komen het ergste wat er is. Soms is op tijd komen juist wat je op tijd maakt.
