De oorsprong van de laarzenknecht ligt in de 18e eeuw, toen laarzen een vast onderdeel van de mode werden voor zowel mannen als vrouwen. Vroeger waren laarzen vaak hoog, strak geregen en moeilijk zonder hulp uit te trekken. Als praktische oplossing zijn laarzenlifters ontwikkeld, waarmee de drager zelf zijn laarzen kan uittrekken zonder enige moeite of hulp van anderen.
Laarzenknechten waren vooral populair in Europa en Noord-Amerika, waar ze werden beschouwd als onmisbare huishoudelijke artikelen. Ambachtslieden maakten laarzenknechten van hout, metaal of een combinatie van materialen. Vaak werden er decoratieve elementen aan toegevoegd die de persoonlijke stijl van de eigenaar weerspiegelden. Het ontwerp van de krik was eenvoudig maar effectief. Meestal had het een U-vormige opening aan één kant, waarin de hak van de laars kon worden gestoken. Hierdoor kon de drager de laarzenknecht met één voet vasthouden en met de andere voet eruit trekken.
Het gebruik van laarzenknechten was eenvoudig maar zeer effectief. En zo werkten ze:
1. Plaats de hak van de laars: Plaats de hak van de laars in de U-vormige gleuf van de laarzenheffer en zorg ervoor dat deze goed past
