Hoewel we van onze ouderen houden en ze respecteren, beseffen we ook dat er naast wijsheid ook andere dingen met de leeftijd komen. Fysieke veranderingen bij ouderen zijn niet alleen hun uiterlijk.
Er is een specifieke lichaamsgeur die het gevolg is van veroudering, algemeen bekend als ‘ouderengeur’. Hoewel het geen vleiende term is, heeft de wetenschap bewezen dat hij bestaat. Je hebt hem geroken. Hij is een beetje muf met een ondertoon van olie of vet, en lijkt uit je poriën te sijpelen.
Je kunt het aantreffen bij een familielid, in een verzorgingshuis of in de rij bij de supermarkt, maar besef dat het weinig met hygiëne te maken heeft. Volgens wetenschappers wordt de geur veroorzaakt door een stof genaamd 2-nonenal. Wanneer hormonen met de leeftijd veranderen, produceert ons lichaam meer vetzuren in de huid.
Onze antioxidantenspiegels nemen af met de leeftijd, waardoor deze vetzuren worden blootgesteld aan oxidatie en op hun beurt grote hoeveelheden nonenal produceren. Dit kan zelfs na het wassen op de huid achterblijven en wordt grotendeels via de borst en rug uitgescheiden.
Er zijn een aantal factoren die de geurintensiteit kunnen verhogen: vuile was, kleine ruimtes en uitdroging.
Ziekte en medicijnen kunnen ook bijdragen aan de geur. Een onderzoek uit 2001, gepubliceerd in het Journal of Investigative Dermatology, toonde aan dat oudere proefpersonen een hogere concentratie non-enal aan hun kleding hadden.
Volgens een recentere studie uit 2012 zou het vermogen van mensen om de geur van ouderen van die van anderen te onderscheiden, verband kunnen houden met een onbewuste band met hun voorouders. Net als dieren konden ze iemands leeftijd en gezondheid bepalen aan de hand van hun geur.
Japanners hebben een naam voor de geur – káreishu – en veel bedrijven in het land hebben producten ontwikkeld om deze te bestrijden. Er zijn parfums, douchegels en andere deodorants die beweren de geur te neutraliseren. Eén ingrediënt, kaki, zou de geur volledig van de huid verwijderen.
