Dr. Warburg was een van de meest vooraanstaande fysiologen van de 20e eeuw en ontdekte dat de oorzaak van kanker een te hoge zuurgraad in het lichaam is, wat betekent dat de pH-waarde in het lichaam lager is dan de normale waarde van 7,365, wat neerkomt op een « zure » toestand. Warburg bestudeerde het metabolisme van tumoren en de celademhaling en ontdekte dat kankercellen overleven en gedijen bij een lagere pH, namelijk 6,0, vanwege de productie van melkzuur en een hoge CO2-concentratie. Hij geloofde stellig dat er een direct verband bestond tussen pH en zuurstof. Een hogere pH, die alkalisch is, betekent een hogere concentratie zuurstofmoleculen, terwijl een lagere pH, die zuur is, een lagere zuurstofconcentratie betekent… het is diezelfde zuurstof die nodig is om cellen gezond te houden.
In 1931 ontving hij de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde voor deze belangrijke ontdekking over de oorzaak van kanker. Hij stelde: « Kankerweefsel is zuur, terwijl gezond weefsel basisch is. Water splitst zich in H+- en OH–ionen; als er een teveel aan H+ is, is het zuur; als er een teveel aan OH- is, is het basisch. »
